Arjantinli işçilerden sınıfa çağrı!

Bu toplantı aynı zamanda, Arjantin’in ekonomisin ABD’li tefecilerin kendi mahkeme kararıyla ülkeyi darboğaza aldığı, işten çıkarmaların çoğaldığı, hükümete ve sendika bürokrasisine karşı eylemlerin artığı bir dönemde gerçekleşti. İşçilerin uzun bir konuşmacı listesinden sonra kararlaştırdığı kararlar şunlar: Donnelley fabrikasının işçilerin kontrolü altında kamulaştırılması için kampanya başlatmak; İşten çıkarılan Lear işçilerin tekrar işe alınması ve işçilerin kendi seçtikleri organlara saygı duyulması; ulusal çapta bir 36 saatlik grev hazırlanması ve sendikaların işçilerin talepleri etrafında aktif olması; bu mücadelenin koordine edilmesi bir sonraki işçi toplantısının Buenos Aires’in tarihsel meydanı Plaza de Mayo’da toplanması ve Donnelley ve Lear işçilerinden oluşan bir sözcü grubunun seçilmesi. 

 

Toplantının olduğu Bunenos Aires’in kuzeyindeki sanayi bölgesi olan Zona Norte, ülkenin ana damarını oluşturmakta ve birçok önemli fabrika ve işyerleri burada mevcut. Donnelley fabrikası tam Ford fabrikasıyla karşı karşıya durmaktalar. Bayraklar, davulların eşliğinde başlayan toplantının işçiler tarafında söylenen şarkısı, ’’Duyduk, Lear, Donneley bir mücadele’’ Bu işçi toplantısı bir kaç gün içinde hazırlandı. 2001 ve 2002’deki ekonomik kriz sürecinde birçok insan aileleriyle açlık sınırında kalmıştı bu yüzden bu toplantının sloganlarından biri ’’aileler sokakta.’’ Donnelley işçisi Martin Killing toplantıyı açan konuşmasında burada bulunan işçi temsilcileri, şu an çalışmakta olan kendi iş arkadaşlarını da burada temsil ediyorlar. İşçi sınıfının gücünü bilincini bize şu anki durum göstermektedir, matbaa da ülkenin önemli dergileri basılırken, işçiler birleşmiş matbaanın önünde işçi sınıfının sorunlarını tartışmakta. Martin Killing’den sonra Donnelley’in bir işçisi yaptığı konuşmada şunları dedi: ’’Hiçbir şey spontane bir şekilde gelişmedi. Bunu yıllardan bu yana hazırladığımız söyleyebiliriz. Her yaptığımız işçi toplantısı ve eylemi bu anlamda emeklerimize değdi.’’ Fabrika şimdi işçi kontrolünde ve işçi örgütlenmesinin bir merkezi haline getirmek istiyoruz, bu sorumluluğun ve zorluluğun farkındayız. - İşçi toplantısı fabrikanın işçi kontrolünde kamulaştırılması için mücadele etme kararı aldı. - 

 

Lear işçi sözcüsü Ruben Matu konuşmasında şunları dedi: ’’Üç ay önce yasadışı işten çıkarmalara karşı ve SMATA’nın (Sendika) çetelerine ve hükümetin saldırılarına karşı eyleme geçtik. Bize bu saldırıların sebebi, işçilerin taban örgütlenmelerine sahip çıkmamız ve militan işçiler olarak diğer işçi arkadaşlarımızın çalışma şartlarının düzeltilmesi için mücadele etmemizdir.’’ Lear mücadelesi sendika bürokrasisine, patrona ve hükümete karşı mücadelenin sembolü olmuş durumdadır. Smata yasal olarak uyması gereken kurallara bile uymayarak işçilerin tekrar işe girmesine karşı bir rol oynamaktadır.

 

İşçi Parlamentosu 

 

Donnelley ve Lear işçilerin konuşmasından sonra Emfer işçisi Alfredo Luque’nin konuşmalarıyla bu işçi toplantısı büyük bir işçi parlamentosuna dönüştü. Kürsü’de konuşma yapan Zanon işçilerinden ve Nequen Seramik İşçileri Sendikası genel Sekreteri Marcelo Morales, ’’bizler sendikal çalışmalarımızı, işçilerin kontrolü altındaki üç fabrikada koordineli olarak mücadele eden bir sendikayız. Seramikçiler yıllardan bu yana yüzlerce eylemcileriyle beraber bir işaret ateşidir. Sabır, örgütsel zeka ve ayaklanmaya verilen emekler şimdi almayı biliyoruz’’ dedi. ’’Bizler kardeşiz’ diye bir Donnelley işçisi kürsünün yakınlarında bağırdı, halbuki daha önce hiç birbirlerini bile görmemişlerdi. 

 

Zanon seramik işçisi ve tarihsel önderi Raul Godoy da toplantıya katılanlar arasındaydı. Sanayi bölgesindeki bir işçi kontrolündeki fabrikanın önemine vurgu yaparak konuşmasına başladı. Zanon işçileri çok kısa sürede şunu anladılar, bir işçilerin kontrolü altındaki fabrika diğer işçilerden kopuk bir şekilde kurulamazdı. Bunun için tüm işçi sınıfı örgütlemek için mücadele ettiler, sınıfın bağımsız siyaseti ve sınıfın stratejik perspektifi doğrultusunda ilerlediler, bu da işçilerin hükümetini gündeme almaktır.

 

Birçok işçi sırasıyla kürsüye çıkıp, konuştuğunda somut önerileriyle sermaye sınıfına karşı mücadeleye vurgu yaptıklarında, işçilerin kendi yönetimlerine aldıkları bir fabrika’da bu konuşmayı yapmanın gururu vardı gözlerinde. Sermaye sınıfına karşı militan sektörlerin birleşmesi gerektiğine dair vurgular kürsüden işçilerin arasına karışıyordu. Hangi işçi sektörlerinden katılım vardı bu toplantıya: banka, telekomünikasyon, parfüm, lastik, hava taşımacılığı, grafik, öğretmenler, gıda, metal, Metal işletme, matbaa, seramik, tır şoförleri, hastane personeli, inşaat, demiryolları, metro, otoyol gişe çalışanları, otobüs şoförleri, tersane, plastik, sabun imalat. Bunların yanı sıra sanayi bölgesinin ve hizmet sektörünün işçi komisyonları (Buenos Aires eyaletinin çeşitli bakanlıklarının, La Plata’daki hastanelerin, Neuquen işçilerin vs.) Öğretmenler sendikasının yönetimleri (UTEBA Buenos Aires, und Ademys ATEN (Neuquen) ve CTA sendikası.

 

Buenos Aires’in güneyinden gelen önemli delegasyonlar da vardı. Calsa, Shell, Honda ve Alende hastanesinden gelen delegasyonlar buradaki tartışmaların ve deneyimlerin kendi bulundukları fabrikalara taşıyacaklarını söylediler.  

 

PTS (Sosyalist İşçi Partisi) ve PTS’in örgütlü olduğu sektörler en yoğun katılımı gösterenlerdi. PO (İşçi Partisi), CTA’dan Carlos Chile ve Daniel Jorajuría, Luis Zamora, İS’den (Sosyalist Sol) temsilciler, Opinión Socialista (Sosyalist Fikir), Nuevo Mas (Yeni Mas) ve MST, CCC, CPT ve diğer sol akımlar da toplantıdaki yerlerini aldılar. PTS, PS ve İS Solun ve İşçilerin Cephesinde (FİT) beraberler.  

 

 

Lorena Gentile, diğer Kraft’ın işçi komisyonu temsilcileriyle çıktığı kürsüde en çok alkış alan konuşmayı yaptı. Javier Hermosilla (Kraft’ın işçi komisyonu temsilcileriyle), Leonardo Norniella Camilo Mones und Catalina Balaguer (Pepsico işçileri) ve gıda sektöründeki Lodiser, Stani, Felfort ve diğer gıda fabrikalarından gelen işçilerinin yanında şunları söyledi: ’’Bordo işçileri sendikalaşma hakkı için mücadele ediyorlar. Şu anda %40 lık bir desteğimiz var. Zanon bizim referansımız. Bizler Zona Norte’de de bir Zanon kurmak istiyoruz. Bizler şimdi buradayız ve işçilerin kontrolündeki fabrikanın İşçi komisyonları bugün ateşkes antlaşmasına uyan sendikaların ritmini artırmak için mücadele ediyor. Bizler onları 36 saatlik bir greve zorladık. Ama bugün ise 10 Nisan’daki grevden daha fazlasını mümkün kılmak istiyoruz. Bağımsız bir sınıf çizgisinde yürüyeceğiz. Jandarma şefi Berni demiş ki, onlar o kadar tembel ki, fabrikayı bırakıp patron gitmiş. Mücadelemizi sabote etmek için kendilerini hazırlıyorlar belli ki.’’ Sözlerine şu dedikleriyle sonlandırdı: ’’Bunun yanı sıra PTS üyesi olmak ezilen halkların mücadelesine sahip çıkmaktır. Yaşasın Filistin halkının direnişi!’’ Toplantıdaki işçiler ayağa kalkarak "işçi sınıfı birdir ve ulusal sınır tanımaz" şarkısını söylediler. 

 

 

Christin Castillo (PTS-FİT), Buenos Aires eyalet parlamentosu milletvekili, konuşmasında yanında bir ülke Parlamentosu milletvekili Nicholas Cano (PTS-FİT) olmasına rağmen alkışlar altında yaptı. Hükümet son yıllarda mücadeleci işçi komisyonlarıyla epey uğraşmak zorunda kaldı. Lear, Donnelley, Emfer mücadelelerinde olduğu gibi. Bugün ise ülkenin sanayisinin can damarında, bir işçi örgütlenmesinin karargahı kurulmaktadır. İşte bundan rahatsızlar. FİT’in milletvekilleri olarak bizler bu mücadeleye hizmet vermeye kendimize şart koştuk. Bizler sadece Amerikancı tefelere karşı mücadele vermiyoruz, bizler burada ve sınıf mücadelesinin gerektirdiği her yerde mücadeleye katılıyoruz. Devlet Başkanı Cristina Kirchner sol tarafta bir duvar örüldüğünü söylüyor. Ama sol tarafta başka bir siyaset örülüyor, fabrikada ve gençlik içinde usanmadan ileri giden ve sadece sendika bürokrasisine karşı değil, aynı zamanda siyasi bir alternatifi temsil eden. Mücadelelerin açlıktan dolayı bitmemesi için makamlardan gelen paranın (milletvekili maaşları) önemli bir kesimini grev kasası olarak kullandık ve 250.000 Pesosu mücadeleye ilettik. 

PO-FİT milletvekili Nestor Pitrola konuşmasında ’’bu krizi bu hükümetin yol açtığı yağmanın bir yeni sayfasını oluşturmaktadır. Hükümetin Peronizmi yeniden canlandırma girişimi başarısızlıkla bitmiştir. Bunun en büyük işareti burası, genç işçilerin sosyalizm ve işçi sınıfına yönelik arayışlarıdır. Tren işçisi Edgardo Reinoso (İS) yaptığı konuşmada, işçi kontrolündeki kamulaştırma talebi tren sektöründe, sanayi sektöründe ve Donnelley’de uygulanabilecek doğru bir taleptir. 36 saatlik bir grevi ile militan sektörlerin yürüyüşlerinin ve eylemlerinin artması gerektiğini de vurgu yaptı.  

 

Rio Santiago Tersanesinin işçisi olarak çalışmış ve PTS Parti başkanı Jose Montes ile Lear mücadelesinde kurduğu karavan’da destek veren ve jandarma tarafından tutuklanan Arjatin’deki Plazo de Maya’daki kayıp annelerin torunu Victoria Moyano ile kürsüye çıktı. Yıllardan bu yana Lear işçileriyle irtibatta olan bu ikisi lear işçilerinin içinde eylemlerin hazırlanması içinde ortak çaba vermektedirler. ’Negro’ lakablı Jose Montes bugünkü öncü işçilerin oluşması için verilen mücadeleleri anlattıktan sonra, bugün mücadeleye daha katılmamış yüz binlerce işçi için bunların bir fener olduğunu olduğuna vurgu yaptı. Ortaya çıkan mücadelenin bir hazırlık aşamasından sonra ortaya çıktığını ve işçi mücadelesinde sendikaların bürokratların elinden alınıp, işçilerin eline verilmesi gerektiğine vurgu yaptı. Bunun da mümkün olduğu Donnelley ve Lear mücadelerinde ortaya bir daha çıkmıştır dedi. İşçilerin 1970’lerde Zona Norte de kurmuş oldukları koordinasyonun önemli bir deneyim olduğu söyledikten sonra, bizler işçi sınıfının en iyi geleneğini kazanmalıyız dedi. 

 

 

Donnelley Kadın komisyonu kısa bir konuşmadan sonra şu noktaya vurgu yapıyordu: ’’kim buradaki mücadelenin sadece basit bir destek olduğunu düşünüyorsa, her şeyi anlamamış demektir.

 

Jorge ’Loco’ Medina (Donnelley temsilcisi) und Silvio ’Marley’ Fanti karara bağlanan noktaları okudular.

Donnelley fabrikasının işçilerin kontrolü altında kamulaştırılması için kampanya başlatmak; işten çıkarılan Lear işçilerin tekrar işe alınması ve işçilerin kendi seçtikleri organlara ait tüm haklarına kavuşması için bir mücadele başlatılması.

Ulusal çapta bir 36 saatlik genel grev hazırlanması ve sendikaların işçilerin talepleri etrafında aktif olması. İşyerlerinde fabrikalarda bu grevin hazırlanması için komitelerin kurulması ve bu mücadelelerin koordine edilmesi bir sonraki işçi toplantısının Buenos Aires’in tarihsel meydanı Plaza de Mayo’da toplanması

Lear işçileri için bir milyon pesos kampanyası için para toplanması (yarım milyon pesos şimdiye kadar toplandı) 

 

İşçilerden gelen talepler, ağustos ayı içinde bir yürüyüş yapılması ve bu konuda tartışmalar da çıktı. PO’nun 26 Ağustos’ta CTA sendikasıyla yapacağı yürüyüşte Donnelley ve Lear işçilerini merkezi noktasına alınması talebine PO karşı çıktı. İşçi toplantısın birlikteliğinin tehlikeye girdiği noktalar da oldu. Donnelley ve Lear işçilerin burada dedikleri, bizler sadece süs olarak mı kullanılacağız? İşçi organlarının devrimci partilerin içinde çalıştığı bir organa dönüştürülmesi siyaseti ile mevcut PO siyaseti arasındaki fark bir daha ortaya çıkmış oldu. Toplantının divanını da oturan Emfer işçileri mücadeleci kimlikleri ve işçi sınıfının öncü kesimi kimliğiyle yer aldılar, tıpkı toplandaki yerlerini alan birçok işçi gibi.

 

Toplantının en sonunda, Sanayi bölgesi olan Zona Norte’de mücadelelerin yürütülmesi için bir koordinasyon komitesi kurulması kararlaştırıldı.