21/02/2017 | Yazar: Umut Güner

Bugün Konya’da son kez vedalaşıyoruz. Zihnimizde hep kıpır kıpır, hep eğlenceli kalacaksın.

Birileri hayatınıza pat diye girer. Gümbür gümbür girdiği için hayatınıza yarattığı etkiyi unutmak imkansız olur.

Bulut’la Samsun’da yapılan Toplum Gönüllüleri Vakfı Gençlik konseyinde tanışmıştık. Eşcinsellikle ilgili sıkça sorulan sorular atölyesinde başıma musallat olmuştu. Bulut ile sonrasında yollarımızın sık sık geçişeceğinden emin bir şekilde ayrılmıştım Samsun’dan…

Daha sonra Kaos GL muhabir eğitimine katılıp gönüllü muhabirlerimizden olan Bulut kabına sığmamak için yaratılmış gibiydi. Muhabir eğitiminden çok değil bir hafta sonra karşıma başka bir insan hakları derneğinin gönüllüsü olarak çıktı. Azıcık bir zaman sonra da Ankara’da gençleri bilgilendirme için proje koordinatörü idi.

Her gördüğümde mutlaka iyi bir şeyler yapmak için uğraşırken bulurdum.

BM’de çalıştığı dönemde nerede nasıl ortaklaşabiliriz sorusuna yanıt bulmak için birkaç kere bir araya geldik.

Kaos GL bir okul gibi. Bir lubunya kapıdan içeri ilk kez girdiğinde beş yıl sonrasını hayal etmeye çalışırım. Çoğunda da yanılmazsın. Yanılmadığın insanlarla aranda kendiliğinden bir dostluk ve yoldaşlık ilişkisi kurulur.

Bulut Kaos’a deli fişek gibi girdi. Ordan oraya zıpladı, hopladı. Bir baktım orda, bir baktım yanı başımda…

En son ev arkadaşımın doğum gününde gittiğimiz meyhanede karşılıklı gerdan kırdık. Koskoca meyhanede sadece ev arkadaşım ve ben varız bir zırıl diye düşünürken Bulut’u görmek her daim olduğu gibi sürpriz olmuştu ve mutluluk vermişti.

Haberi kötü geldi. Hızlı yayıldı.

Bugün Konya’da son kez vedalaşıyoruz. Zihnimizde hep kıpır kıpır, hep eğlenceli kalacaksın.

İlgili haber:

Bulut Öncü trafik kazasında yaşamını kaybetti


Etiketler:
nefret