16/06/2009 | Yazar: Selçuk Candansayar
Bir görüntü, söz ya da metni pornografik olarak tanımlamak için cinsel organların, cinsel ilişkinin açıkça gösterilmesi ya da eylemden söz edilmesi gerekmez.
Bir görüntü, söz ya da metni pornografik olarak tanımlamak için cinsel organların, cinsel ilişkinin açıkça gösterilmesi ya da eylemden söz edilmesi gerekmez. Pornografi asıl olarak bir üslup, görme, ifade etme ve iletme biçimidir.
İlgi çekici bir şekilde bu dili en çok dinci medya kullanmaktadır, hem de tepe tepe.
Örneğin Adana’da annesini öldürmekle suçlanan 11 yaşındaki kız çocuğunun haberini ‘cinayet satanizm işi’ ya da şiddetin anası 28 Şubat’ diye vermek pornografidir.
Bu pornografik dil yalnızca cinayet vb haberlerinde değil, siyasetle ilgili haberlerde de bire bir kullanılmaktadır. Davos, one minute’, Hıristiyan misyonerler, türban/eğitim hakkı, laiklik, ama en çok Ergenekon davaları ile ilgili haberlerin büyük bölümü pornografi temelinde iletilmektedir.
Cinsellik ve cinsel ilişkinin açıkça gösterilmesi kadim zamanlardan bu yana vardır. Ancak pornografik üslup yetmişli yıllarda başlayan ve doksanlardan sonra tam gelişkin halini alan cinselliği aşan bir özellik gösterir. Öyle ki doksanlardan günümüze kadar çekilen porno filmlerle, daha eski dönemin pornografisi arasında bile bu fark belirgindir. Bu yeni pornografinin özellikleri yine cinsellik üzerinden çözümlenirse, bu günün medya pornografisinin yapısı anlaşılabilir
Günümüz pornografisinin en temel özelliği izleyenin imgelemini edilgenleştiren hipnotik yapısıdır. Pornografik bir görüntü ya da metni ‘izleyen’ kişinin hayal gücü uyuşur ve içi boşalır. İzleyici gördükleriyle kendi zihni/ hayatı/ tarihinden kopar. Uzam/ zaman silinir ve geçmişsiz, şimdisiz ve geleceksiz bir zaman ötesine sıkışılır. İzlenilen hiçbir zaman bir hikâye değildir. Başı, ortası, sonu ve daha önemlisi nedenselliği yoktur. Sadece bir eylem vardır ve bu eylemi gerçekleştirenler de otomatik davranışlarıyla robot gibidir. Pornografik eylemi gerçekleştirenlerden sadece dişil rolde olan kameraya bakar, izleyenle göz göze gelir. Dişil rolden kasıt bu rolün sadece kadınlarca üstlenilmediğini öne sürmek içindir.
Bu göz göze gelme, pornografide izleyenle eyleyen arasında gerçeği kuran, aynı gerçeklik boyutunda olunduğunu ileten tek hattır. Bu hat sanılanın aksine izleyenin görüntüdeki eylemi gerçekleştirenin kendisi olduğu yanılsamasını yaratmaz. Eylemin gerçekleştiği mekânda tanık/izleyici olarak bulunduğu yanılsamasını sağlar. Bu hal tanıklık edilen her durumda olduğu gibi tanığın eyleyenle değil üzerinde eylem yapılanla özdeşim yapmasını körükler. Göz teması yapıyorum’ değil yapılıyorum’ hislerini kışkırtır.
Aynı durum pornografik metin için de geçerlidir. Erkek’ okurlar dişilin dilinden anlatılan metinleri daha uyarıcı bulurlar. Yaptım, becerdim dilinden çok yapıldım, becerildim dili daha uyarıcı bulunur.
Pornografide dişil rolle özdeşleşme ‘yapılan, becerilen’ olma, hipnotize edilmiş gibi izlenen görüntünün ya da okunan metnin içinde olma yanılsaması yaratır. Bu yüzden pornografi izleme sonrası sağlanan boşalma sonrası çoğu zaman derin bir suçluluğa eşlik eden kendine dönük öfke duyguları yaşantılanır.
Haberlerde kullanılan pornografi okuyan, izleyende tümüyle aynı hislere neden olur. Annesini öldüren çocuğun satanist olabileceği haberi satanistlerce öldürülebileceği korkusunun ruhuna sızmasına yol açar. Haber/görüntü düşündürmek için değil, korkutmak için inşa edilmiştir. Böylece pornografik üslup, korkutulmuş, içe dönük, sessiz tanık tipini inşa eder. Bu tanığın kendine dönük öfkesinin dışavurumu dünyaya dönük öfke, katılık ve tutuculuk olur.
Her türden özgürleştirici eylem onun ruhunda yapılmış olma’ duygularını kışkırtır. Bu yolla pornografik üslup, tutuculuğun en güçlü kaynaklarından birine dönüşür. Tutucuların pornografik üsluba yaslanmaları bilinçli bir seçim değil, tersine kendi öfkelerini en iyi bu yolla boşaltabilmelerinden dolayıdır.
Tutucular somut pornografik görüntü ve metni şiddetli bir tepkiyle reddeder ve yasaklarken, üslubu bu nedenle benimser ve içselleştirir. Hiç ayırtında olmadan pornografiyi desteklerler.
Örneğin Adana’da annesini öldürmekle suçlanan 11 yaşındaki kız çocuğunun haberini ‘cinayet satanizm işi’ ya da şiddetin anası 28 Şubat’ diye vermek pornografidir.
Bu pornografik dil yalnızca cinayet vb haberlerinde değil, siyasetle ilgili haberlerde de bire bir kullanılmaktadır. Davos, one minute’, Hıristiyan misyonerler, türban/eğitim hakkı, laiklik, ama en çok Ergenekon davaları ile ilgili haberlerin büyük bölümü pornografi temelinde iletilmektedir.
Cinsellik ve cinsel ilişkinin açıkça gösterilmesi kadim zamanlardan bu yana vardır. Ancak pornografik üslup yetmişli yıllarda başlayan ve doksanlardan sonra tam gelişkin halini alan cinselliği aşan bir özellik gösterir. Öyle ki doksanlardan günümüze kadar çekilen porno filmlerle, daha eski dönemin pornografisi arasında bile bu fark belirgindir. Bu yeni pornografinin özellikleri yine cinsellik üzerinden çözümlenirse, bu günün medya pornografisinin yapısı anlaşılabilir
Günümüz pornografisinin en temel özelliği izleyenin imgelemini edilgenleştiren hipnotik yapısıdır. Pornografik bir görüntü ya da metni ‘izleyen’ kişinin hayal gücü uyuşur ve içi boşalır. İzleyici gördükleriyle kendi zihni/ hayatı/ tarihinden kopar. Uzam/ zaman silinir ve geçmişsiz, şimdisiz ve geleceksiz bir zaman ötesine sıkışılır. İzlenilen hiçbir zaman bir hikâye değildir. Başı, ortası, sonu ve daha önemlisi nedenselliği yoktur. Sadece bir eylem vardır ve bu eylemi gerçekleştirenler de otomatik davranışlarıyla robot gibidir. Pornografik eylemi gerçekleştirenlerden sadece dişil rolde olan kameraya bakar, izleyenle göz göze gelir. Dişil rolden kasıt bu rolün sadece kadınlarca üstlenilmediğini öne sürmek içindir.
Bu göz göze gelme, pornografide izleyenle eyleyen arasında gerçeği kuran, aynı gerçeklik boyutunda olunduğunu ileten tek hattır. Bu hat sanılanın aksine izleyenin görüntüdeki eylemi gerçekleştirenin kendisi olduğu yanılsamasını yaratmaz. Eylemin gerçekleştiği mekânda tanık/izleyici olarak bulunduğu yanılsamasını sağlar. Bu hal tanıklık edilen her durumda olduğu gibi tanığın eyleyenle değil üzerinde eylem yapılanla özdeşim yapmasını körükler. Göz teması yapıyorum’ değil yapılıyorum’ hislerini kışkırtır.
Aynı durum pornografik metin için de geçerlidir. Erkek’ okurlar dişilin dilinden anlatılan metinleri daha uyarıcı bulurlar. Yaptım, becerdim dilinden çok yapıldım, becerildim dili daha uyarıcı bulunur.
Pornografide dişil rolle özdeşleşme ‘yapılan, becerilen’ olma, hipnotize edilmiş gibi izlenen görüntünün ya da okunan metnin içinde olma yanılsaması yaratır. Bu yüzden pornografi izleme sonrası sağlanan boşalma sonrası çoğu zaman derin bir suçluluğa eşlik eden kendine dönük öfke duyguları yaşantılanır.
Haberlerde kullanılan pornografi okuyan, izleyende tümüyle aynı hislere neden olur. Annesini öldüren çocuğun satanist olabileceği haberi satanistlerce öldürülebileceği korkusunun ruhuna sızmasına yol açar. Haber/görüntü düşündürmek için değil, korkutmak için inşa edilmiştir. Böylece pornografik üslup, korkutulmuş, içe dönük, sessiz tanık tipini inşa eder. Bu tanığın kendine dönük öfkesinin dışavurumu dünyaya dönük öfke, katılık ve tutuculuk olur.
Her türden özgürleştirici eylem onun ruhunda yapılmış olma’ duygularını kışkırtır. Bu yolla pornografik üslup, tutuculuğun en güçlü kaynaklarından birine dönüşür. Tutucuların pornografik üsluba yaslanmaları bilinçli bir seçim değil, tersine kendi öfkelerini en iyi bu yolla boşaltabilmelerinden dolayıdır.
Tutucular somut pornografik görüntü ve metni şiddetli bir tepkiyle reddeder ve yasaklarken, üslubu bu nedenle benimser ve içselleştirir. Hiç ayırtında olmadan pornografiyi desteklerler.
Etiketler: medya
