Kronikleşen Yurtlar Sorunu Üzerine

“Yurtlardaki ayrımcı ve kısıtlayıcı uygulamalardan sorumlu Yurt-Kur müdürü dahil herkes şikayetlerimizi ve taleplerimizi duymalıdır, duymak zorundadır.”

1. Albayrak sözlerine şu şekilde başlamış: ”O saatte neresi açık. Çarşı-pazar kapalı. Bara da gitmesin. İçki, sigara zararlı zaten.”O saat derken 21.00’den sonrasını kastettiğini biliyoruz. Kendisine o saatte ‘açık’ olan yerlerin listesini verecekdeğilim. Ayrıca o saatte pek çok yer açıkken, şansa bakın ki bir tek ‘yurt kapıları’ bize kapalı. 21.00’den 10 dakika sonra bile içeri alınmayıp, dışarıda bırakılan kadınların işgüzar bir şekilde cezalandırılmaya çalışıldığını yurtta kalan her kadın bilir. Sorarım size, barınmakta olduğu haneye alınmayarak mı ‘korunmaya’ çalışılıyor bu kadınlar? Bu ikiyüzlü ve işine geldiği gibi davranan ‘korumacı’ zihniyetin tavrı apaçık ortadadır. “Bara da gitmesin. İçki, sigara zararlı zaten” diyerek yine bizim yerimize zahmet edip düşünen Albayrak, bizlerin iradesini yok saymayı kendine görev edinmiş olsa gerek. Kendisine asli görevinin, yurtların idaresi olduğunu hatırlatırım, yurtlarda barınan kadınların değil!

2. “Yurtlarda kalan öğrencilerimizin yüzde 96-97’si dersleriyle ilgileniyor.”Albayrak’ın böyle bir istatiki sonuca nasıl vardığını çok merak etmekle birlikte, bu bilginin yurtta barınmayla bir ilgisi olduğunu sanmıyorum. Hayatımızı ders ve geride kalan bazı aktiveler olarak basitleştiren zihniyet, “Tiyatroya sinemaya gitmelerine veya bir kursa katılmalarına engel yok. Gittiklerinde bunu gösteren belgeleri ibraz ettikleri takdirde hiçbir sorun yaşanmıyor.” ifadesiyle bize tiyatro ve sinemaya gitmemizi mi öğütlüyor, yoksa yapmamıza izin verilen aktivitelerin sınırlarını mı çiziyor bilemedim. Yine de, her yaptığımızı rapor halinde sunmamız gerektiğini söyleyip, bunu da en doğal yükümlülüğümüzmüş gibi göstererek, bizlerin adeta özgürlükler deryasındaki yurtlarda kalıyormuşuz izlenimi vermesini kabul edemiyorum. Nereye gittiğimizi bildirmek kadar bizi çocuklaştıran ve yok sayan bir uygulamanın, ‘sinemaya, tiyatroya gittik’ ifadesinin haricinde de başka bir açıklama kabul etmediğini görmek zorundayız. Mesela ‘dolaştım’ gibi bir belge yaratamayız galiba öyle değil mi? (Eğer kabul ederseniz lütfen söyleyin çünkü aslında sizin zihniyetinizle uğraşmaktansa, hayatımızı yaşamayı tercih etmek isterdik.)

3. Albayrak’ın her bir cümlesine değinmekten kendimi alamıyorum maalesef. Çünkü hepsi birbirinden ‘ibretlik’, dayatılan öğütler silsilesi... Öğüt olsalar yine iyi fakat tüm bu açıklamalar, Albayrak’ın kişisel fikirleri değil sadece. Biliyoruz ki bunlar aynı zamanda yurtta kalan kadınlara uygulanan kuralların ta kendisi. “Hem 17 yaşında kız çocuğunun o saatte dışarıda kalması doğru mu? Ben o saatte kız çocuğunun başı boş sokakta dolaşmasını doğru bulmuyorum. Tiyatroya sinemaya gitsin, bar başka bir şeydir.” Bara ya da herhangi bir yere gitmek bizim inisiyatifimizdedir. ‘Başı boş’tan kastedilenin bir erkeğin eşlik etmemesi anlamına geldiğini de biliyoruz. Ve işte bizler de esas derdimizin ‘güdülmek’ olmadığını anlatmaya çalışıyoruz başından beri. Evde sokakta baba, ağabey ve koca; yetmedi şimdi de üniversitede ‘yurt’lar yani devlet baba çıktı karşımıza. Tekrar edelim, yılmadan ve defalarca: Hayatımız sizden bağımsızdır. İstersek bara gideriz, istersek sokakta dolaşırız, sinemaya gideriz.

4. Albayrak sözlerini özetleyerek şu şekilde bitirmiş: “Hem erken saatte yurda girince ders çalışmaya başlıyorlar. Biz de bu giriş saati uygulaması ile onları ders çalışmaya yönlendirmiş oluyoruz.”Bu sözlerle sanki yapılan tüm uygulamaların ‘ders’ içinmiş gibi algılanmasını istemiş. Fakat çok iyi biliyoruz ki, tüm bunlar ‘kadınlar’ın üzerindeki kontrolün yitirilmemesi uğruna sıralanan düzmece doğrulardır. Bizim için ‘iyilik’ düşünen bu akıl, her yerde bizi kuşatmaya ve kısıtlamaya çalışmaktadır.