17/08/2009 | Yazar: Kaos GL

‘Herkes bir eşcinsel tanır. Komşunuz olabilir, iş arkadaşınız olabilir, akrabanız olabilir, hatta bir arkadaşınızın arkadaşı bile olabilir. Fark yaratan bu ilişkilerdir.’

‘Herkes bir eşcinsel tanır. Komşunuz olabilir, iş arkadaşınız olabilir, akrabanız olabilir, hatta bir arkadaşınızın arkadaşı bile olabilir. Fark yaratan bu ilişkilerdir.’

Anne Kronenberg
, Harvey Milk’in ona bıraktığı büyük mirası anlatıyor. Arman Güneş kaosgl.org için çevirdi.

2009, Stonewall’ın 40. yılıydı. Bu sene ‘Milk’ filmiyle birlikte tüm dünyada eşcinsel aktivizminin yıldönümü kutlandı. Anne Kronenberg, Harvey Milk’in ona bıraktığı büyük mirası anlatıyor.
Milk yalnızca bir meydan adı ya da Oscar Ödüllü gişe rekortmeni bir film değil. Milk, ilham demek. Harvey Milk tutkuluydu. O, eşcinsellere eşit haklar isteyen önüne geçilmez bir savaşçıydı.
 
Bazıları Milk’in isteklerinin çok fazla olduğunu ve toplumun bu kadar kısa sürede değişmeye zorlanmaması gerektiğini söylediler. Milk, ‘Sessizlik oyunundan bıktım.’ diye yanıtladı.
 
Anne Kronenberg, GayRussia’ya ‘Harvey lezbiyenler, geyler ve tüm bastırılmış insanların yaşam standardı üzerinde bir etki yaratmak istedi.’ açıklamasını yaptı.
 
Fakat Milk yalnız değildi. Etrafında idealler ve tutkuyla beslediği genç bir aktivist takımı vardı. Para hiç söz konusu olmadı ve insanlar çalışmaları karşılığında para almadı.
 
Milk ideallerinden hiç ödün vermedi. Gizlice kampanya yürütmeyi reddederdi. Ona göre toplumu değiştirmek, bütün vatandaşların etraflarında en azından bir lezbiyen ya da gey olduğunu görebilmesi demekti.
 
Milk’in sloganlarından biri de ‘Benim adım Harvey Milk ve sizi örgütlemeye geldim’. Evet, bir çok insan hayattayken ona destek verdi. Hatta sonrasında. Olgunluğunun zirvesindeyken gidişi ikon olarak kalmasını sağladı.
 
GayRussia, ‘Castro’nun gayrı resmi Belediye Başkanı’ olan Harvey Milk’in kampanya yöneticisi olarak saflarına kattığı Anne Kronenberg’le buluştu. Anne, Milk’in yakın çevresindeki az sayıda kadından biriydi. Onun katılımı, ‘gey aktivizmi’nin ‘lezbiyen ve gey aktivizmi’ne dönüşmesini sağladı. Sonunda birleşen çabaları Milk’in San Francisco belediyesinin Danışmanlar Kurulu’nda bir sandalye kazanmasını sağladı. Politik ve açık bir gey aktivist için bu bir ilkti.
 
1977 yılında, Milk, Briggs İnsiyatifi olarak da bilinen 6. Madde’yi (LGBT haklarını destekleyenlerin devlet okullarında çalışmalarını engelleyen madde) yok etmenin tek yolunun yasanın etkileyeceği insanları ortaya çıkartmak olduğunu gördü. Milk, 6. Madde’ye karşı yürütülen kampanya süresince ‘Yalanlarla savaşmak için açılıyoruz.’ söylemini kullandı.
 
Peki, 2008 yılındaki 8. Madde’yle savaşmak için Milk ve takımı hangi stratejiyi kullanırdı? Eşcinsel evliliklere karşı kampanya sırasında hangi sloganı üretirdi? 6. Madde, eşcinsel karşıtı lobinin ilk başarısızlığıydı. 8. Madde ise en yeni başarı mı? 2008’deki Mormonlarla savaşmak, 1977’deki Senatör Briggs ve Anita Briant’la savaşmaktan daha mı zor?
 
Harvey Milk, 1978’de San Francisco Danışmanlar Kurulu’ndaki bir meslektaşı tarafından vuruldu.
 
Milk’in ölümünden 30 yıl sonra, Castro’daki haleflerinden biri, Mark Leno, Genel Meclis’e girdi. Kimse, eğer yaşasaydı Milk’in aynı makama gelmesinin bu kadar uzun sürüp sürmeyeceğini bilmiyor.
 
Bugün, Anne Kronenberg hâlâ bir eşcinsel aktivisti. Milk’i kaybettikten 30 yıl sonra bizimle, yalnızca Harvey Milk hatıralarını değil, ayrıca ABD ve yurtdışındaki LGBT gündemini de paylaşıyor.


 
Kronenberg, Milk’i anlatırken ‘gerçek bir lider’ – ‘hırslı’ ve ‘inançlarıyla yatıp kalkan’ diye tanımlıyor. ‘Yaşla birlikte değişim sürecine ve hangi stratejinin işlevsel olup olmadığına dair bir anlayış gelişiyor.’ diyen Anne için bir şey değişmemiş. Milk onun için hâlâ bir akıl hocası, öğretmen ve arkadaş. Dahası bir kahraman. Bu görüşü bugün birçok insan paylaşıyor.
 
GayRussia: Harvey herkes tarafından ideallerinden ödün vermeyen bir adam olarak biliniyor. Etrafındaki insanlara ilham vermeyi nasıl başardı? Kampanyaya katılmaya ve kampanyayı yürütmeye nasıl karar verdiniz?
 
Anne Kronenberg: Harvey ile tanıştığınızda, sizden hoşlanmasını isterdiniz. Güçlü bir kişiliği vardı. İdeallerinden ödün vermezdi. Bir konuda nerede durduğunu hep bilirdiniz. Hem ekibi hem de insanlar ona kolayca ulaşabilirdi, Harvey ile her türlü endişenizi ya da sorununuzu paylaşabilirdiniz. Bir arkadaşım Harvey’e adımı vermiş, beklenmedik bir şekilde beni aradı ve gelip kampanya hakkında onunla konuşmamı istedi. O görüşme sırasında bana bir maaş ödeyemeyeceğini fakat kampanyasını yürütmemi istediğini söyledi. Çok eğlenebileceğimizi söyledi. Eğlendik de. İşi bıraktım ve onunla çalışmaya başladım. Danışmanlar Kurulu’na seçildiğinde Belediye Binası’ndaki yardımcısı olmamı istediğini söyledi. Harvey ile tanışmak hayatımı tamamen değiştirdi. Arkadaşım ve öğretmenim olduğu için çok müteşekkirim.
 
GayRussia: Onunla çalışmak nasıldı?
 
Anne Kronenberg: Harvey harika bir insan, arkadaş ve patrondu. Benim akıl hocamdı. Çok hırslı bir kişiliği vardı, hiçbir işi yarım bırakmazdı. Hem hiç lafını sakınmazdı; görüşlerini herkesin duyduğundan ve anladığından emin olarak yüksek sesle dile getirirdi, hem de biri hakkında bir espri yapıp herkesi güldürürdü. Harvey çok bağırırdı, fakat bunu kişisel alamazdınız; sadece dinlemesi için siz de bağırırdınız. Enerji dolu bir adamdı, çok karizmatikti. Herkesin arkadaş olmak isteyeceği türden bir adamdı. Gerçek bir liderdi, hırslıydı, idealleriyle yatıp kalkardı. Lezbiyenler, geyler ve tüm bastırılmış insanların yaşam standardı üzerinde bir etki yaratmak isterdi
 
GayRussia: Harvey’nin yakın çevresindeki tek – ve pek az – kadından biriydiniz. Bunu nasıl açıklıyorsunuz?
 
Anne Kronenberg: Bunun 31 yıl önce olduğunu hatırlamalısınız. Eşcinsel hareket erkekler tarafından başlatıldı. O zamanlar tanıdığım bütün kadınlar Kadın Hareketi ve sonunda meclisten geçemeyen Eşit Haklar Reformu (Equal Rights Amendment, cinsiyet ayrımcılığına karşı yasa tasarısı) için çalışıyorlardı. Neyse, bana göre Harvey için çalışmak öncelikle kadın hakları içindi, gey hakları için değil. O zaman hareketin adı lezbiyen ve gey hareketi bile değildi, sadece gey hareketiydi. Şimdi tabiî ki LGBT hareketi (ya da San Francisco’daki gibi LGBTQ&Q – Q&Q: Queer and Questioning). Bence Harvey’nin kampanyasına katılmam etkili ve önemliydi. Harvey sadece erkeklere değil, kadınlara da ihtiyacı olduğunu biliyordu, toplumdan marjinalize edilmiş herkese ihtiyacı vardı. Harvey’nin çağrısı bütün azınlıkları eşit haklar için birleştirmekti. Kampanyaya katıldığımda tek kadın bendim, fakat Belediye Binası’na girdiğimizde bizi destekleyen geniş bir lezbiyen ve gey kitlesi vardı. Bu San Francisco’daki hareket için bir dönüm noktasıydı.
 
GayRussia: Kimileri, homofobinin az görünür olduğu ülkelerde aktivistlerin de toplumla karşı karşıya gelmemek için az görünür olmaları gerektiğini söylüyorlar. Aksine kimileri de, yüksek sesle ve görünür bir şekilde sokaklara çıkıp homofobiyle savaşmak gerektiğini söylüyorlar. İkinci grubun Harvey Milk’in çocukları olduğunu söyleyebilir miyiz?
 
Anne Kronenberg Birçok ülkede açıkça eşcinsel olmak suç olarak görülüyor ve tehlikeli. Bence Rusya’daki LGBT aktivistleri hakları için savaşmak konusunda çok cesurlar. Çalışmalarınızdan dolayı sizi kutluyorum – ve biliyorum ki Harvey hareketin dünyaya yayılmasından ve insanların açıkça eşcinsel olduklarını söyleyerek haklarını savunmasından çok etkilenirdi. Bu harika bir şey ve EVET, bence bu insanlar gerçekten Harvey Milk’in çocukları. Şunu da biliyorum ki harekete destek vermek korkutucu olabilir ve herkes bu duruş için biçilmiş olmayabilir. Şahsen inanıyorum ki değişimi etkilemenin tek yolu otoritelere karşı çıkmak ve eşit haklar için çalışmak. Bu nedenle Rusya’daki aktivistleri alkışlıyorum. Çabalarınızı takip edeceğim ve destekleyeceğim. İyi iş çıkarıyorsunuz!
 
GayRussia: Medyanın dikkatini çekebilecek eylemler yapmadan insanların eşcinsellik hakkında eğitilebileceklerini düşünüyor musunuz?
 
Anne Kronenberg: Harvey, LGBT meselelerinde mesajı ortaya koymak için medyanın önemini anlamıştı. Medya konusunda ve onlara halkın ilgisini çekecek hikâyeler verme konusunda uzmandı. Bence medya, halkı eğitmek konusunda çok güçlü bir araç olabilir.
 
GayRussia: Çok masraflı bir kampanyaya rağmen LGBT topluluk, 8. Madde’ye (eşcinsel evliliklerin kaldırılması yasa tasarısı) karşı verilen savaşı kaybetti. Geri dönüp bakarsak, sizce verilen savaş Briggs İnisiyatifi de denilen 6. Madde’den farklı mıydı?
 
Anne Kronenberg: 8. Madde’nin başarısızlıklarını geri dönüp bakarsak görmek çok kolay – ilk başta, organizatörler en iyi yaklaşımı sergilediklerini ve 8. Madde’nin tamamen ortadan kalkacağını düşündüler. Bence 8. Madde en temel şeyleri görmezden geldi. Organizatörler, yasa geçerse kimlerin nasıl zarar göreceğini oy verenlere gösteremediler. 8. Madde’ye karşı kampanya insan haklarından bahsetti fakat 6. Madde’de Harvey, California eyaletinin dört bir yanında kampanyayı yürütürken bir kampanya yüzü oluşturmak gerektiğinin farkına vardı. Oyunuzun sonucu konusunda belirsiz kalamazsınız. 6. Madde sonucu birçok gey ve lezbiyen öğretmen işsiz kalacaktı. Harvey, eğer 6. Madde geçerse (ya da şu durumda 8. Madde) tam olarak kimlerin bundan zarar göreceğinin gösterilmesi gerektiğini anladı. Herkes bir eşcinsel tanır. Komşunuz olabilir, iş arkadaşınız olabilir, akrabanız olabilir, hatta bir arkadaşınızın arkadaşı bile olabilir. Fark yaratan bu ilişkilerdir. Oy verenlere kişisel olarak tanıdıkları birinin haklarını elinden almaktan bahsederseniz sizi anlarlar. Fakat eğer etkiyi göremezlerse, eğer söyledikleriniz fazla soyutsa, karşı tarafa oy vermek kolaydır. Sonuç olarak, bence geylerin ve lezbiyenlerin evlilik haklarını ellerinden alan 8. Madde bu yüzden geçti. Oy verenler düşüncelerini dinsel inançlarına, ön yargılarına ve umursamazlıklarına dayandırdılar. Kampanya kişiselleştirilmedi ve maddeden etkilenen kadın ya da erkek yüzü kullanılmadı. Çok para toplandı, çok para harcandı ve 8. Madde’yi kaybettik. Sanırım odak noktasını kaçırdık – Harvey 6. Madde zamanında bunu sağladı. Kişisel olarak inanıyorum ki Harvey hayatta olsaydı kazanabilirdik.
 
GayRussia: Başkan Obama ve onun LGBT hakları gündemi hakkında ne düşünüyorsunuz?
 
Anne Kronenberg: Obama yönetimi konusunda çok umutluyum. Bürokrasiyi değiştirmek zaman alır. Hükümetler bir gecede değişmezler, bunun yanında Obama, herkes için eşit haklar isteğine çok bağlı ve bence onun başkanlık döneminde önemli bir ilerleme kaydedeceğiz.
 
GayRussia: Peki, aktivistlerin Obama’nın ‘Evliliğin Korunması Kanunu’ ve ‘Sorma Söyleme Maddesi’ni kaldıracağına dair sözlerini hatırlatmak zorunda kalmalarını nasıl değerlendiriyorsunuz?
(Evliliğin Korunması Kanunu, DOMA - hiçbir eyaletin aynı cinsiyetten evliliklere izin verme zorunluluğunun olmayışı ve evliliğin sadece kadın ve erkek arasında olması gerektiği kanunu. Sorma Söyleme Maddesi, DADT – orduda görev yapanların eşcinselliklerine dair konulardan bahsetmelerinin yasaklanması ve açık bir neden görmedikçe üstlerinin bu konuyu araştırmasının engellenmesi maddesi.)
 
Anne Kronenberg: Tabi ki her iki kanuna da itiraz edilmesini beklerdim, fakat böyle şeylerin zaman aldığını da anlıyorum. Belki biraz naif olabilirim, fakat bu kanunların Obama’nın başkanlık döneminde kaldırılacağını düşünüyorum. Peki, aktivistler olarak bu konuların üzerine gitmeyi sürdürmeli miyiz? Evet! İnsanlar hallerinden memnun görürse değişimler gerçekleşmez. Seslerimizi duyurmalı ve eşit hak ve özgürlüklerden yana olmaya devam etmeliyiz. Başkan Obama, bu değişimlerin önemli olduğunu ve LGBT topluluğun arkaya yaslanıp mevcut durumun sürmesinden memnun olmayacağını anlamalı.
 
GayRussia: ‘Milk’ filmi hakkında ne düşünüyorsunuz? Size göre film gerçeğe her anlamda uygun muydu? Harvey filmi sever miydi?

Anne Kronenberg: Ben filmi çok sevdim. Sonunda bu filmin çekilmesinden dolayı da çok mutluyum, 30 yıl geçti ve bu süre zarfında bu filmin çekilmesi için birçok girişim oldu. Filmin yönetmeni ve yapımcıları her şeyi düzgün yapmak istediler, bu nedenle film belgesel değil de Hollywood yapımı olmasına rağmen birçok şey doğru ve o zamanın gerçeklerine uygundu. Filmin yapımı esnasında yönetmen Gus Van Sant ve yazar Dustin Lance Black’le yakından çalışma fırsatı yakaladım. İkisi de seyirciye Harvey Milk’i hem bir insan olarak hem de politik bir aktivist olarak doğru yansıtmak istediler. 1970’lerin San Francisco’sundaki LGBT hareketini tekrar yaratırken müthiş bir iş çıkardılar. Yönetmen ve oyuncular tavsiyemi alabilir diye sık sık sette bulundum. Bu sahnede gerçekten ne oldu, o zaman neler hissettin gibi sorular sordular. Bu güzel film çekilirken ekip ve oyuncularla çalışmak harika bir deneyimdir. Harvey de filmi severdi.
 
GayRussia: Peki sizi oynayan Alison Pill ve filmde gösteriliş şekliniz hakkında ne düşünüyorsunuz?
 
Anne Kronenberg: Bence Alison filmde beni oynarken heyecan verici bir iş çıkardı. Yetenekli genç bir aktris. Onunla birçok olay üzerine konuştuk, kampanyanın dinamiklerini ve Harvey ile çalışan bütün o gey erkeklerin arasında nasıl uyum sağladığımı anlamak istedi. Kampanyaya ilk dönemde dâhil olan tek kadındım ve birçok bakımdan ‘çocukları’ organize eden ve işleri yoluna sokan kişi bendim. Harvey bana etkili bir kampanya yöneticisi olmayı öğretti, bildiğim her şeyi ondan öğrendim.
 
GayRussia: Hâlâ LGBT aktivisti misiniz?
 
Anne Kronenberg: Şu anda San Francisco Halk Sağlığı Dairesi Vekil Müdürü’yüm. Politikaya dâhil olmaya devam ediyorum. Milk geçen sene çıktığından beri ülkenin çeşitli yerlerinde toplantılarda konuşmak için çağırılıyorum. Ben hayattayken LGBT topluluğun evlilik hakkını elde ettiğini göreceğimi düşünüyorum. İnanıyorum ki dünyanın her tarafındaki lezbiyenler ve geyler eşitlik mücadelesinde güç kazanmaya devam edecek ve ırk, etnik kimlik, dini inanışlar, cinsel yönelim ve toplumsal cinsiyetten bağımsız bir şekilde eşitliği elde edeceğiz.
 
GayRussia: Milk öldükten birkaç yıl sonra bir adama âşık oldunuz ve evlendiniz. Bu nasıl oldu?
 
Anne Kronenberg: Harvey Milk suikaste uğradıktan sonra yıkılmıştım. Bir arkadaşın, bir aile üyesinin ölümü zordur, hele o kişi inançları nedeniyle öldürüldüyse daha zordur. Harvey öldükten 5 yıl sonra San Francisco’dan Washington DC’ye taşındım ve bir adama âşık oldum. LGBT topluluğun o kadar içindeydim ki bu yalnızca bana değil, arkadaşlarıma ve meslektaşlarıma da sürpriz oldu. Aşkın her zaman onu bulmayı umduğunuz yerde bulunmayacağını öğrendim. Harvey’in mesajı herkes için sevgi ve kabul görmeydi, bence bir hayat arkadaşı bulmama ve mutlu bir şekilde bir adamla evlenmeme çok sevinirdi. Bence yakında ‘Evliliğin Korunması Kanunu’ iptal edilecek ve aynı cinsiyetten insanlar da evlenebilecekler! Harvey de cennetten buraya bakıp bu gerçeği bilerek gülüyordur.
 
GayRussia: Zaman ayırdığın için teşekkür ederiz Anne. Son bir soruyla bitirmek istiyorum. 27 Kasım 1978’de sen aileni ziyarete Seattle’a giderken Harvey öldürüldü. Uçağın indiğinde Harvey’i bir daha canlı göremeyeceğini sana söylediklerinde neler hissettin?
 
Anne Kronenberg: Seattle’da uçaktan indiğimde, (Şükran Günü’nü onlarla geçirmediğim için) ailemle birkaç gün geçirmeyi planlıyordum. Özel hayatım hakkında pek konuşmamak için kendimi korumaya hazırlanıyordum, çünkü onlara henüz açılmıştım. Bana olan sevgilerini açıkça dile getirdiyseler de benim lezbiyen olmamla nasıl başa çıkacaklarını bilmiyorlardı, bu onlara yabancı bir konuydu. Beni aileden birinin alacağını sanıyordum, fakat uçaktan indiğimde bütün aile havaalanındaydı. Hemen kötü bir şey oldu diye düşündüm. Onları hava alanına getiren şeyin Harvey ile ilgili olduğu hiç aklıma gelmedi, benim yaptığım bir şey yüzünden buradalar diye düşündüm. Beni sakince bekleme salonuna geçirdiler ve orda Harvey’nin suikasta uğradığını söylediler. Bir türlü inanamadım, onu daha bir gün önce görmüştüm. Aklımdan milyon tane düşünce geçti. Sanırım en güçlüsü BİR HATA OLMALI’ydı. Gerçek olamazdı, inanamadım. Babam bunun gerçek olduğunu söyledi ve bana sarılıp hepsi geçecek dedi. O kadar inanamadım ki üzülemedim bir türlü. Evet, ağladım ve çok üzüldüm, fakat nedense bunun kötü bir rüya olduğuna ve gerçek olmadığına inanıyordum. Arkadaşlarım bana San Francisco’ya geri dönüş bileti aldılar ve bir saat geçmeden geri dönüyordum. Dönüş yolculuğu çok yalnız ve üzücüydü. San Francisco’da beni arkadaşlarım karşıladı ve Belediye Binası’na götürdü. Polisi, çevrilen alanı ve üzüntüden sarsılmış kalabalığı gördüğümde gerçek olduğunu anladım. İfade edemeyeceğim bir boşluk ve üzüntü hissettim.(AE) 


Etiketler: yaşam, dünyadan
nefret