09/08/2010 | Yazar: Cihan Dağ

Yeni başlamıştım olduğum gibi davranmaya. Tıpkı bu yazı gibi. Yeni başlamıştım. Mavi çilekler veriyordu toprağım. Garipsendim hep ve utandım.

Yeni başlamıştım olduğum gibi davranmaya. Tıpkı bu yazı gibi. Yeni başlamıştım. Mavi çilekler veriyordu toprağım. Garipsendim hep ve utandım. Sonra bu utanç ile bende diğer çilekler gibi kızarmaya başladım. Tüm doğru ve yanlışlara sonradan karar vermemişiz gibi sanki sonradan yapılan tüm tercihlere bıçak biliyoruz. Çok ötesinde duruyor hayat halbuki korkularımızın çok ötesinde... Şimdi yeni bir hasat zamanında kırmızı-mavi arasında gidip geliyorum. Korkumdan sıyrılsam dahi bencilliğin pençesine düşeceğim. Korkmasam, savaşsam koca bir çilek tarlasıyla... Yenilecek ve kırmızı çilekler makuldür diyeceğim.

Ömür dediğin başkasının rengiyle geçirilmeyecek kadar kısa. Hem ne var mavi de. Herhangi bir renk işte. Tüm çilekler mavi olsaydı, ben kırmızı... Bu sefer mavi olmadığım için yadırganacaktım. Yani azınlık olduğum için... Seçmek var bir de işin içinde. Mesela ben kırmızı bir çilek olmak istemiyorum ve bunu değiştirmeye imkanım var. En azından kendimi mavi hissetmeye... Lakin ne hissedeceğime de kırmızı çilekler hep karar verir oldu. Bizim gibi ol, bizim gibi yaşa, bizim gibi büyü, bizim gibi öl... Elbette hepimizin ölüm denen belirsizlikte bir randevusu var. İnanın geriye ne kırmızı çilek kalıyor, ne mavi çilek. Bu kavgalı çilek tarlasında kimse hasat etmeyecek, tüm çilekler birbirlerine olan küslükleriyle çürüyecekler.

Belki göğe özendi mavi çilek. Yerden bitme oluşunun, bir ağaç gibi serpilemeyişinin acısını gök yüzü gibi mavi olarak dinginleştirdi. Yalnızdı mavi çilek elbet. Çünkü kırmızı çilekler hain, kırmızı çilekler kör, kırmızı çilekler umursamaz... Çoğunluk olmanın tuhaf bir kibri içindeler. Bu yüzden mavi çilek biraz garip. Daha sessiz, konuşurken dili biraz yalpalar. Ne zaman ki kırmızı çilekler mavi bir çilek de olabileceğini kabullenirler, o zaman mavi çilek normalleşir zamanla. Farkının sadece rengi olduğunu, hepi topu onunda bir çilek olduğunu anlar ve gökten aldığı rengini göğe geri verir. Der ki "artık tüm çilekler kardeş, Artık onlar mavi bir çilekle yaşayabileceklerini kanıtladılar. Artık mavi çileklere gerek yok." Mavi çilek birden kırmızıya döner ve mutlu bir şekilde etrafına bakar, diğer kırmızı çilekler gelen hasatçıları gösterirler, bizim mavi çileğe. Tüm çilek tarlası şen, tüm çilek tarlası bir hasat bayramında.

Kimliklerinden dolayı toplumun mavi çilekleri olanlara...


Etiketler: yaşam
İstihdam