09/12/2008 | Yazar: Hakan Yılmaz

O geceyi hatırlıyor musun aşkım? Doya doya seviştiğimiz, saatlerce öpüştüğümüz o geceyi. Milyonlarca doğmamış çocuktan sadece birinin dünyaya gelmesi için verdiğimiz çabayı hatırlıyor musun?

O geceyi hatırlıyor musun aşkım? Doya doya seviştiğimiz, saatlerce öpüştüğümüz o geceyi. Milyonlarca doğmamış çocuktan sadece birinin dünyaya gelmesi için verdiğimiz çabayı hatırlıyor musun? Ne hayallerin, ne vaatlerin vardı. Peki, şimdi niye gittin? Niye aniden ortadan kayboluverdin? Kaos GL Sivas muhabiri Hakan Yılmaz'ın yazısı.

Sen gittikten sonra günlerce ağladım. Yalnızlığıma, yaşananlara... Bir ''kırıklık'' var üzerimde sanki ama yenilendim ben senden sonra.

Önce ''midemdekileri çıkardım'', seninle yaşananları dışarı attım. Sadece midemdekileri değil, ''bağırsaklarımı da boşalttım''. Senden bir şey kalsın istemedim. Sadece içimden değil, dışarımdan da ne varsa attım. ''Derilerimi döküp'', yenilerini çıkarmaya başladım. ''Ateşli'' bir kadın oldum sanki. Sen beni baştan yarattın.

Çok mu çalıştım senden sonra ben, ne? Bir ''yorgunluk'' var üzerimde. Çalışmaz olur muyum hiç! ''Pamuklar'' topladım dilimden. Bedenimi ''mayaladım'', kabardı. ''Kilo da verdim'' galiba. Artık daha güzel ve ateşli bir kadın oldum bu hayatta. Her gün derim daha da yenileniyordu. Ama bu hayat beni çok yoruyordu. İnsanlara artık yüksekten bakıyordum. İnsanları ''tanımazlıktan'' geliyordum. Güzel bir kadınım diyordum. Güzel ve çekici. Kimseye taviz veremem. Seviye koyuyordum araya. Artık onlar da bana yaklaşmıyorlardı zaten. Çünkü ben bedenen çok çalışıyordum. Ama dedim ya çalışmak beni çok yordu. ''10 sene'' çalıştım dile kolay. Artık ağrılarım da başlamıştı. Hareket etmekte zorlanıyordum.

Emekliye ayrılmam gerek diye düşündüm. Ve tam bir ay sonra hayattan emekli oluyorum. Düşünüyorum da sevgilim; sen bana ne yaptın böyle? Ben ne kadar değiştim!

Aşkım sana çok teşekkür ederim...

1 Aralık Dünya AIDS Günü. Ben bugün okuduğum şehirde şunu gördüm.'İnsanlar hâlâ duyarsız.' İnanabiliyor musunuz ben bugün yakama takabilecek bir rozet bile bulamadım. Ve kendi çabalarımla bir şeyler yapmaya çalıştım. Arkadaşlarımı bugün duyarlı olmaya çağırdım. 'Arkadaşlar, lütfen sevgilinizin ya da partnerinizin size miras bırakmasını beklemeyin. Partnerinizden önce kondomunuza sadık kalın ve en önemlisi HIV pozitif insanlardan kaçmayın çünkü HIV sosyal yolla bulaşmaz.' dedim.

Ben bunları muhabir eğitiminden öğrendim. Ben iyi ki Kaos GL'nin gönüllü muhabir eğitimine katıldım ve iyi ki orada Pozitif Yaşam Derneğinin pozitif insanı Kız Kulesi (Çiğdem Şimşek) ile tanıştım. Yoksa bugün ben de bilmeyenler tayfasının bir üyesi olacaktım. Bu sebeple herkese çok teşekkür ediyorum. Ve son olarak 'Küçük 1 Aralık kadar yakınken bu hastalık, kondom kullanmak çok mu zor!' diyor ve yazımı noktalıyorum.

Not: İtalik kelimeler AIDS’in belirtileri ve devamıdır.


Etiketler: yaşam
nefret