14/02/2014 | Yazar: Hatice Kapusuz

Gerçekten kendimiz olabilmek, mutlu olabilmek, bir bardak suyu, bir damla güneşi doya daya içebilmek için bu düzen alaşağı edilmeli tam da zemininden!

Zaman herkese ne kadar önemsiz olduğunu anımsatıyor. Daha önce de öğretmişti bunu, ne kadar değersiz ve önemsiz olduğumuzu. Ondan evvel ise herkesi bir ve benzer kılmıştı. Zamanın aynı üniformasını giymiş uslu öğrencilerdik neticede. Uslu olmayan, kendi kalmaya çalışan herkes önce marjinal ve ucubeydi... Sonra onlar da katıldılar modaya. Kimsenin dışarıdalığı uzun sürmüyordu neticede. Moda kıskıvrak bellerinden yakalayıp onları da yutuyordu.
 
Ve biz, herkes olarak mutsuz ve depresif ruh hallerimizle zamanın pençesinde kıvranıyoruz. İşinde, aşında, sevgisinde tatmin olmayan, maaş için çalışan, yalnız kalmamak için sevişen, doyumsuzca tüketen bizler...
 
Kendin olmanın yolu, özgün olmanın yolu bir sürü mutsuz edici soruyla baş başa kalmayı, sistemin dışında kalmayı, anlaşılmamayı zorunlu kılıyor. Bir insanın kendini gerçekleştirmesi zorlu bir süreç.
Herkes olmak da zor, zira herkesin büyük çoğunluğu yoksulluğa, eğitimin, sağlığın uğramadığı hanelere mahkum edilmiş durumda. Ne kadar çoğunluk olmanın olanaklarını kovalasalar da taklit moda ürünlerinde, o bile çok görülüyor. Modası da isyanı da hor görülür halde.
 
Geri kalanlar! Aynılaşmış, kendini biricik sanan, asla tatmin olmayan, sevgide, dostlukta sadece almaya odaklı kalabalık için de yalnız ve mutsuz. Mutluluk, alış veriş merkezlerinde, hızlıca tüketilebilen her şeyde. Az az sık sık tüketin lütfen! 
 
Durup düşünmemek gerek ne kadar önemli olduğumuz yanılsaması üzerine. Yoksa düşünen yanar! 
 
Eğer insan; ben, sen sandığımız kadar önemli olsak, bir insanın kaybı yeri yerinden oynatmaz mıydı? O kadar kolay olur muydu insanlar üzerine bombalar yağdırmak? Bir bebek açlıktan yahut soğuktan öldüğünde alaşağı edilmez miydi düzen?
 
İşte neo- liberal modern zamanlarda olmuyor öyle şeyler. Böylesine mutluymuş gibi mutsuz olmaya mahkumuz. İşte tam da bu yüzden gerçekten kendimiz olabilmek, mutlu olabilmek, bir bardak suyu, bir damla güneşi doya daya içebilmek için bu düzen alaşağı edilmeli tam da zemininden!
 
Resim: Antón Cabaleiro 

Etiketler:
nefret