Nasıl ‘Madi’ Olunur?

Maalesef, çevremizdeki insanların homo-trans-bifobisinden arınmış bir dünya düşünemiyoruz. Bununla birlikte kendi korkularımızla her ne kadar yüzleşmiş, onları kabullenmiş ve aşmış olduğumuzu düşünsek de; unutmaya çalıştığımız geçmişimiz, farkında olmadığımız duygularımız hâlâ bizimle birlikte. Bu yüzden de, birbirimize bir yandan sarılmaya çalışırken bir yandan madiliklerimiz de hiç bitmiyor. Fırsat bulduğumuz ilk anda Lamdaistanbul, Kaos GL ya da X derneği şöyle transfobik-homo-bifobik demekten geri kalmıyoruz. Kendi örgütlendiğimiz, kendi güçlendiğimiz dernekleri yerin dibine sokmaktan kaçınmıyoruz.

 

Eleştiri yapmayalım, örgütlendiğimiz dernekler “oh ne güzel” çalışıyor diye kayıralım demek değil amacım. Ben de Lambda'nın ne kadar transfobik, ya da Pembe Hayat'ın ne kadar homofobik olduğunu biliyorum(!) Tabii ki bu kurumlar da -her ne kadar LGBTT karşıtı her şeyle mücadele etseler de- toplumun her yanını saran LGBTT karşıtı ideolojilerin dışında kalmış ütopik dünyalar değiller. Tabi ki bu derneklerde de bazen LGBTT karşıtı tutum ve tavırları üreten insanları içlerinde barındırıyor. Bundan daha olağan ve sıradan bir şey yokmuş gibi geliyor bana. Garibime giden neden bu kadar çok şaşırıyoruz?

 

Geçtiğimiz günlerde Kaos GL yazarı bir arkadaşım, Lambdaistanbul Danışma hattındaki sorunlardan; danışan, hattı arayan insanlara karşı geliştirilen önyargılı tavırlardan bahsetmiş. Yaptığı eleştiri ya da anlattığı olayın doğruluğundan şüphem yok. Bu ve bunun gibi bir çok sorundan bahsedebiliriz. Ancak, aktivist olmak, hiç bir zaman mükemmel bir insan olmak olmamalı. Lambdalı olmak Kaoslu olmak da. İnsanların danışma hattı ve benzeri komisyonlarda çalışırken, kendine ve kendi gibi olan arkadaşlarına destek için bir şeyler yapmaya çalıştığının farkında olarak, var olan/olabilecek hataları oturup konuşmaya, yol haritamızı çizmeye ihtiyacımız var. Sorunlarımız ortak, hepimiz kendi dilimizin döndüğünce dillendiriyoruz zaten, önemli olan bunları tekrar tekrar söylemek yerine nasıl üzerine gidip çözüm üretebiliriz bunları düşünmek.

 

Eşcinsel bireylerle dayanışmak, sorunlarına çözüm arayışlarında destek almak için kurulmuş Lambdaistanbul Danışma Hattı[1] geçtiğimiz günlerde yeni gönüllülerin katılımı için bir eğitim günü düzenledi. Daha önceden hat komisyonunda çalışan arkadaşlar çeşitli oyun-atölye ve aktarımlarla arayan kişilerle nasıl iletişim kurulabileceği, danışılan konulara nasıl cevaplar üretilebileceği konusunda, kavramlara, önyargılara ve yaklaşımlara dair tartışmaların yapıldığı uzun bir gün düzenledi. Bunun hem LGBTT örgütlere yeni gönüllüler eklemek, hem de bu örgütler içinde olan/oluşabilecek sorunlara karşı çözüm üretmek açısından önemli bir adım olduğunu düşünüyorum. Bu ve benzeri günleri düzenlemeye devam edersek, kendi içimizdeki korkularımızla daha fazla yüzleşebilir, onların üzerine daha fazla konuşma fırsatı da bulabiliriz.

 

Sonuç olarak, amacım, LGBTT örgütleri veya danışma hattını eleştiren arkadaşıma/arkadaşlarıma bir cevap oluşturmak değil. Sadece son dönemde özellikle LGBTT sitelerinde ve çevrelerinde sıkça gördüğüm soruna odaklanan yazı ve konuşmaların çözümüne yönelik bir şeyler yapmaya davet etmek. Birbirimizi anlamaya dinlemeye çalışıp; hatalarımızla, yanlışlarımızla, farklılıklarımızla hatta madiliklerimizle birarada durabilirsek daha şugar bir dünya bizi bekliyor olacak diye düşünüyorum. Unutmayalım ki, biz yağan yağmurlardan kendine umut yaratan bir hareketin çocuklarıyız :) 

---