03/11/2014 | Yazar: Eser Gündüz

Bir olanı ezerler, bin olanın önünde eğilirler. İktidarların canı halkın ellerindedir.

Bazen yazacak şey bulamadığım, bazen de ne yazacağımı seçemediğim, yurdum, vatanım, toprağım güzel ülkemde iyi ki iktidar var deyip başlıyorum söze.
 
Aslında bıktım, usandım otun .okun iktidara uzanmasına ama varoluşumun yegane anlamı mantığım diyor ki; durma Eser, yaz.
 
Keza bir ülke düşünün ki, madencisi yaşam odası olmayan madenlerde mahsur kalsın ölsün, cumhurbaşkanı 1000 odalı Aksaraylarda uyusun. Böyle bir vaka karşısında mantığı olan hangi insan evladı susabilir söyleyin bana.
 
Her hafta bir olayın gündeme oturduğu, onun da satılmış basın aracılığıyla baştan savma, yalan yanlış anlatıldığı bir ülkede nasıl susabiliriz söyleyin bana. Kobane saldırılarının bilmem kaçıncı günü geldi, günlerce koridor açma muhabbeti, Peşmerge geçecek muhabbeti sürdü. Tam Peşmerge geldi usulca geçti diyecekken, malum satılmış basın “Peşmerge yemek yedi parasını ödemedi” diye haber yaptı, bunu duyan halkın içindeki milliyetçi dev uyandı, milliyetçi halk Kürt’e laf attı, tartışmalar, kavgalar, biri de çıkıp demedi ki, ulan biz yıllardır bu oyuna geliyoruz (nokta)
 
500. haftasını geride bıraktı Cumartesi anneleri. Çocuklarını, torunlarını, annelerini, babalarını arayan onlarca insan… Bir rüzgârdılar, 500 hafta sonra fırtına oldular. Kaç kişi gördü, duydu, bildi…
 
Çok mu paranoyaksınız diyenlere inat, gördüklerimiz, görmediklerimiz, gösterilenler ile görmemiz gerekenler arasında sıkışıp kalsak da, bin odalı Aksaraylardan, mehteran versiyonu marşlardan daha önemli mevzularımız var bizim ahali. (Aksaray ve mehteran versiyon İstiklal Marşı Osmanlı’ya doğru hızlı bir dönüşümün işaretidir ve aslında bu konu da oldukça vahimdir)
 
Benim insanım ölecek, çoluğum çocuğum açlıktan hırsızlık yapacak, soğukta dışarda yatacak, devletin öldürdüğü evladını arayan annelerim yüzlerce hafta geçmesine rağmen bir açıklama bekleyecek, çocuğunun en azından kemiklerini arayacak, gömmek isteyecek, bir mezar yapıp arkasından dua okuyacak. Eee. Ben huzurla uyuyacağım, satılmış basının yazdıklarını okuyacağım. Benim trans arkadaşım sokaklarda katledilecek, eşcinsel arkadaşım işinden olacak, toplumdan dışlanacak. Eee. Ben bakacağım.
 
İnsanın suratına tükürürler. Eloğlu aldı başını gitti, biz yerimizde sayıyoruz klişesini söyletecek bana, ben de içime kapanıp, kendimi sorgulayacağım.
 
Yok öyle yağma dostlar. Ses çıkartılacak, hesap sorulacak. Öyle bin odalı saraylar, mehteran marşlar, kurşungeçirmez arabalarla donatılmış iktidarlar çok gördü bu dünya. Hesap sorulacak, eğer koyun olmak istemiyor, sana verilmiş mantığı kullanabiliyorsan.
 
Gün örgütlenme günü, gün birlik olma günüdür. Cumartesi anneleri gibi 500. Pazartesi yazıma kadar söylemem gerekirse söyleyeceğim. Bir olanı ezerler, bin olanın önünde eğilirler. İktidarların canı halkın ellerindedir.
 
Saygılar.  

Etiketler:
nefret