05/05/2006 | Yazar: Kaos GL
!A) NE BEKLEDİĞİNİZİ BİLİN Bu yazının amacı, ailelerine açıldıklarında erişkin eşcinselleri bekleyen aşamalar hakkında bilgilendirmektir. Bu aşamalar şok, inkar, suçluluk hissi, duyguları açıklama, kişisel karar ve kabullenme olarak adlandırılabilir.
!A) NE BEKLEDİĞİNİZİ BİLİN
Bu yazının amacı, ailelerine açıldıklarında erişkin eşcinselleri bekleyen aşamalar hakkında bilgilendirmektir.
Bu aşamalar şok, inkar, suçluluk hissi, duyguları açıklama, kişisel karar ve kabullenme olarak adlandırılabilir.
Bu aşamalar senin ailene açılıp açılmama konusunda düşündüğünü ve açılma kararını verdiğini varsayarak açıklanmıştır.
Aşağıda açıklanan girişim ve öneriler senin en azından ailendeki birinin bu konuyu olumlu karşılayacağına inanman temeline dayanmaktadır.
Ailenin bu konuyla gerçekten başa çıkamayacağına ve seninle ilişkilerini keseceklerine inanıyorsan bu broşür sana yardımcı olamayabilir.
Aileler bu aşamalardan geçerken farklılık gösterebilir.
Uyarı: Her aile kendine has özelliklere sahiptir. Aşağıdaki aşamaları geçirmelerini beklemene rağmen farklı durumlar oluşabilir. Buradaki örnekler ve öneriler eşcinsel aileleriyle yapılan tartışmalardan derlenmiştir.
Çok az model’ aile aşağıdaki açıklamalara tam olarak uyar. Seni nelerin beklediğini ve ne yapacağını bilmek açılma yolunda sana yarar sağlayacaktır.
!B)KENDİNE SORMAN GEREKEN SORULAR
Aşağıdaki sorulara olan cevapların net olmalıdır:
· Eşcinsel olduğundan emin misin?
Kendinden emin bir şekilde Emin misin?’ sorusuna cevap veremiyorsan bu konuyu ailene açma. Sendeki bu karmaşa ailende oluşacak karmaşayı daha da arttıracak ve senin kararlılığın konusunda güvenleri daha da azalacaktır.
· Eşcinsel olmaktan rahat mısın?
Eğer suçluluk duygusuyla ve biraz da depresyonla uğraşıyorsan ailene açılmayı ertelemek iyi olacak. Açılmak senin açından aşırı enerji isteyen bir iş. Açılmak için önce kendine karşı pozitif olman gerek.
· Destek alıyor musun?
Ailenin tepkisi seni hayal kırıklığına uğratırsa rahatlıkla duygusal güç ve destek alabileceğin biri ya da bir grup olmalıdır.Kendini değerli hissedebilmen çok önemli.
· Eşcinsellik konusunda bilgili misin?
Muhtemelen ailen homofobik toplumdan gelen bilgileriyle cevap vermeye çalışacaktır. Eğer bu konuda ciddi araştırmalar yapmışsan, güvenilir bilgileri onlarla paylaşarak onları inandırabilirsin.
· Evdeki duygusal durum nedir?
Açılmaya karar verdiğinde zamanlamayı iyi seçmen gerekir. Seçtiğin anda ailen, yakın bir arkadaşın ölümü, ciddi ameliyatlar ya da işten atılma gibi olumsuzluklarla uğraşmamalı.
· Sabırlı olabilir misin?
Eğer ailen daha önce bu konu hakkında bilgili değilse seni anlamak için zamana ihtiyaç duyacaktır.Bu süreç altı aydan iki yıla kadar sürebilir.
· Şimdi açılmak için seni motive eden nedir?
Umarız ki, onları çok sevdiğin ve aradaki mesafeden rahatsız olduğun içindir.Sakın cinselliğini onlara karşı kullanarak sinirle veya kavga esnasında açılma.
· Erişebileceğin kaynakların var mı?
Eşcinsellik, eşcinsel olmayanlar için pek bilindik bir konu değildir.Bunun için Kaos GL Aile Destek Ekibiyle bağlantıya geçebilirsiniz.
· Ekonomik yönden ailene bağlı mısın?
Eğer seni evden atacaklarını ya da okul harçlığını keseceklerini düşünüyorsan, bunu sana karşı kullanamayacakları ana kadar bekleyebilirsin.
· Ailenle olan ilişkilerin nasıl?
Eğer şimdiye kadar iyi gittiyse, onlardan sevgi görüyorsan-sen de onlara sevdiğini gösteriyorsan bu konuyu olumlu karşılamaları olasılığı çok büyük.
· Ailenin ahlaki görüşleri nasıl?
Ailenin sosyal konularda düşünceleri iyi-kötü, günah-sevap gibi çizgilerle belirli ise cinselliğin konusunda ciddi problemler yaşayacaklarını bilmelisin, yok eğer değişen sosyal konularda esnek davranıyorlarsa o zaman açılman daha kolay olabilir.
· Açılmak senin kararın mı?
Kimse ailesine açılmak zorunda değil. Ailenin cevabı ne olursa olsun açılmakla kendini iyi hissetmeyeceğini düşünüyorsan kendini baskı altında hissetme.
!C)’KAYIP’ YAŞAYACAKLAR:
Ailen ve sen rol değiştirirsin:
Ailene açıldığında, aile-çocuk ilişkisinin bir süreliğine tersine döndüğünü görebilirsin. Senin tecrübelerinden bir şeyler öğrenmek isteyecekler. Ailen açılmanla karşı karşıya kaldığında, anne-baba rolünü üstüne almalısın, duygularını açıklamaları ve yeni olan bu duruma alışabilmeleri için onlara zaman tanımalısın.
Bu kolay olmayacak. Onların anlamalarını isteyecek ve eşcinselliğin hayatının önemli bir parçası olduğuna inandırmaya çalışacaksın.
Bu aşamada kolayca sabırsızlanabilirsin. Birçok şeyi tekrarlamak zorunda kalabilirsin. Bir kere söylemeniz onların duyduğu anlamına gelmez. Başlangıçta anlamaları zor -hatta acı verircesine zor- ve yavaş olacak. Duygusal cevapları, entelektüel anlayışlarına bağlı olarak gelişecek.
Onlara zaman tanıyın. Kendi geçtiğiniz aşamalara bir bakın, yıllardır bu konuyla uğraşıyorsunuz! Ailenizin geçeceği aşamalar sizinkilerle ne kadar benzerlik gösterse de, aranızdaki fark sizin önde olduğunuzdur. Sabırlı olun.
Dışlama ve kayıp:
Birçok aile bu haberi sanki sevdikleri oğullarının veya kızlarının kaybı-hatta neredeyse ölümü- gibi algılarlar. Elizabeth Kubler-Ross sevdiğinin ölümü karşısında kişinin geçirdiği aşamaları reddetme, kızgınlık, kişinin kendi kendine muhasebesi, depresyon ve kabullenme olarak açıklıyor. Özetle eşcinsel ailelerin karşılaştığı ilk aşama dışlama ve kayıp oluyor.
''"Ben mutfaktaki masada gazete okurken oğlumun kahvaltıyı hazırladığı bir sabahı hatırlıyorum. Ona baktım ve şöyle demek istedim: Kim olduğunu bilmiyorum ama umarım gidersin ve bana oğlum Ted’i geri getirirsin…'"''
Aileler, çocukları onlara açıldığında kayıp yaşarlar, ama bu muhtemelen geçici bir durumdur.
Kesin bir ilerleme olmayabilir:
Burada açıklanan aşamalar birçok aileye uygunsa da, her aile bu aşamalardan bu şekilde geçmeyebilir. Bazen aşamaların sırası değişir,bazen de bazı aşamalar atlanabilir. Bazı aşamalar üç ay alır , bazılarıysa yıllar.
Birçok aile çocuklarını doğumundan bu yana çok iyi bildiklerini ve anladıklarını sanırlar ve birçoğu çocuklarının içinde neler olup bittiğini bildiklerinden emindirler.
Çocukları hakkındaki algılarını bir anda kaybederler ve çocuklarının bu yeniden tanımlanmış halini sevip sevemeyeceklerinden bile emin değildirler. Çocukları onlara açıldıklarında en büyük kaybı yaşayacak olan aileler kayıp ve reddetme hissi duyacak olan ailelerdir.
AŞAMA 1: ŞOK
· Eğer daha önceden eşcinselliğin hakkında bilgileri yoksa:
Eğer ailen paylaşacağın şeyin ne olduğunu bilmiyorsa bu durumda ailen şok geçirebilir. Bu durum 10 dakikadan bir haftaya kadar sürebilir ki genelde birkaç gün alır. Şok hepimizin yaşayabileceği acı ve üzüntüye karşı oluşan doğal bir tepkidir.
Onlara karşı daha önce dürüst olamamaktan ve aradaki mesafeden rahatsız olduğunu onlara anlat. Onlara sevdiğini söyle. Bir kereden fazla söyle. Başlangıçta sevgine yanıtları olumsuz olsa da daha sonra yalnız kaldıklarında ve bu konuyu düşündüklerinde bu sözcükler onları etkileyecektir.
Onlara dün kimsen bugün de aynı kişi olduğunu hatırlat: ‘Beni açılmadan önce seviyordunuz, ben değişmedim. Dün kimsem bugün de aynı kişiyim.’
· Bazı aileler önceden biliyordur zaten:
Genellikle aileler şok yaşamazlar: ‘Senin farklı olduğunu hep biliyordum. Bunu da olasılık olarak düşünmüştüm. Sorun değil. Seni seviyorum. Gerçeği kabullenmem ve seni anlayabilmem için bana yardım etmelisin.’’
Bazen de şöyle derler: ‘Bunu uzun süredir biliyorduk. Geçen yaz masaya bıraktığın mektuptan okumuştuk. Bize anlatmanı bekliyorduk.’ Bu gibi durumlarda yapacakların daha da kolaylaşıyor; çünkü zaten kendi kendilerine birçok aşamayı geride bırakmış oluyorlar.
AŞAMA 2: İNKAR
· Tehditten Korunmak:
İnkar, insanın acı verici veya tehdit edici bir habere karşı kullandığı kalkandır. Şoktan farklı olarak inkar insanın haberi aldıktan sonra defans mekanizmasını çalıştırmasıdır.
İnkar birçok şekilde olabilir:düşmanlık (Benim oğlum ibne olamaz!), dikkate almamak (Bu çok güzel tatlım, akşama ne pişireyim?), değer vermemek (Eğer bu yaşam tarzını seçiyorsan, bunu duymak bile istemiyorum.),reddetme (Bu sadece bir geçiş dönemi; üstesinden gelirsin).
Ailenin eşcinselliğini kabullenme süreci homofobik toplumumuzdan duyduğu ve kabul ettiği yorumlarla sık sık bozulacaktır. İnkar ,ciddi kendinden geçme, bağırma veya ağlama şeklinde nüksedebilir.
''Onun kafasının karıştığını düşündük:''
Eşim ve ben heyecan verici ve tehlikeli olduğunu düşündüğü için oğlumuzun bir tür eşcinsel özgürlük hareketine katıldığını düşündük. Medyanın onu etkilediğini düşünüyorduk ve o da ne istediğini tam olarak bilmiyor gibiydi.
Her geçen gün artan sinirlilik halini düzeltmesi için bir psikiyatristle konuşmasını istedik. Biz de doktorla bir başka randevuda buluşmak için anlaşmıştık. Ted’in iki veya üçüncü ziyaretinden sonra, psikiyatrist inkar mekanizmamızı alt üst etti: ‘Şu ana kadar pek çok eşcinselle konuştum, ve eminim bu bir sanı değil; tek bildiğim şey oğlunuz bir eşcinsel.’
· Danışmanlık almanı isterlerse:
Ailen kendilerinde oluşan kafa karışıklığını gidermek için danışmana başvurmak istediklerinde onlara isim vermek için hazırlıklı olmalısın. Bu kişinin eşcinsel olmaması ailenin tarafsız biriyle konuşması açısından daha iyi olabilir.
Yardıma ihtiyaçları olmadıkları konusunda ısrarlı olabilirler, ama muhtemelen biriyle konuşmayı içten içe istiyorlardır.
Ailen normal’ ile norm’ arasındaki farkı ayırt edebilmek için yardıma ihtiyaç duyabilir. Eşcinselliğin normal olmadığını düşünebilirler. Eşcinselliğin norm’ olmamasına rağmen senin için ne kadar doğal bir şey olduğunu onlara anlatabilirsin. Tüm canlılarda normların dışında istisnalar olabileceğini; mesela birçok insanın sağ elini kullanmasına rağmen solakların da olduğunu veya birçok insanın iki gözünün de aynı renk olmasına rağmen farklı renkte gözlere sahip insanların da olabileceğini onlara anlat.
Cinsel yöneliminin norm olmamasına rağmen senin için doğal ve gerçek olduğunu anlamaya ihtiyaçları var.
· Muhalefete Rağmen İlerlemek:
Eğer inkar ‘Bu konu hakkında konuşmak istemiyorum’ gibi bir duruma dönüşürse ve bu durum bir haftadan fazla sürdüyse yumuşak ve dikkatli bir başlangıç yapmanın zamanı gelmiş demektir. Huzurlu bir anlarını yakaladığında: ‘Babacığım, yıllardır bu konuyu seninle konuşmak istiyorum; lütfen beni bir anda hayatından silme. Sana yalan söylemeye artık daha fazla katlanamıyorum. Seni seviyorum ve karşılığında beni sevmeye devam etmeni istiyorum.’ Defanslarını kırabilmek için söylemek istediğini olabildiğince kişiselleştir.
Sorduklarından daha fazlasını anlatmana gerek yok. Deneyimlerinden bahsetmen defans mekanizmalarını güçlendirebilir. Sadece ne soruyorlarsa ona cevap ver. Zaten beklediğin bazı soruları zaman geçtikçe soracaklardır. Soruları oluşturmada zorlanacakları için, cevap vermeden önce soruyu toparlaman doğru olabilir.
· Biri Daha Yavaş Olabilir:
Gerektiğinde ailendeki kişilerle ayrı ayrı uğraşmaya hazırlıklı olmalısın. Annen veya baban diğerini geride bırakabilir ve bu olayı çözümlemesi diğerinden daha kısa olabilir. Anlayış konusunda daha yavaş olan aile ferdi için endişelenme.
Ailene açıldığında anne babanın arasının açıldığı pek görülmüş bir şey değildir.Elbette bu duruma farklı farklı tepki gösterebilirler ve de ortam gerilebilir, bu doğaldır.
AŞAMA 3: SUÇLULUK
· Bir yerde hata yaptıklarına inanırlar:
Birçok kişi eşcinselliği anlamaya ilk başladıklarında bunu bir sorun olarak görürler ve sorarlar: ‘Ne sebep oldu?’. Eğer bir sebep bulurlarsa çare de bulabileceklerine inanırlar.
''‘Bana göre bu soru kendi duygu ve düşüncelerimi incelememe yol açtı: 'Neyi yanlış yaptım?'. Sebebi genetik ya da çevre her neyse kendimi suçlu hissediyordum. Ona sağladığım erkek modelini sorguladım; kendimdeki erkeği’ sorguladım.
Bir süre için, hangi açıdan bakarsam bakayım, kendimi sorunun sebebi olarak görmeye başladım.Kendimi bu konuyu başkalarıyla paylaşamayacak kadar üzgün ve utanç dolu hissediyordum.’''
Her iki ebeveyn de kendini suçlu hissetmesine rağmen aynı cinsiyete sahip olan ebeveyn bunu daha çok hisseder.
‘Ve bir gün karım şöyle dedi:’Kendini suçlaman çok da mantıklı değil, sen iki oğul yetiştirdin biri eşcinsel diğeri heteroseksüel. Bunda etkili başka faktörler de olmalı.’
· Boşanmış çiftler ekstra suçluluk hisseder:
Daha önce eşinden ayrılmış, boşanmış ya da eşini kaybetmiş çiftlerin daha fazla suçluluk hissetmeleri olasıdır: ‘Biliyorum, sana hem iyi bir anne, hem de iyi bir baba olamadı’’.
Aileler kendilerini suçlu hissettiklerinde ben merkezli olurlar. Henüz içinde bulunduğun durumu anlamaları güçtür. Bu aşamada kendileriyle uğraşmaktan seninle ilgilenemeyebilirler.
Ailen bu suçluluk duygusunu sana yansıtmak isteyebilir: ‘Bu korkunç şey başına benim yüzümden geldi.Benim yüzümden farklı oldun.’
· Onların Hatası Olmadığını Söyleyin:
Onlara birçok şekilde yardım edebilirsin. Onlara sebebin bu kadar basit olmadığını söyle. Bu konuda birçok teorinin olduğunu ve sebebin ne olduğunun bilinemediğini söyle.
Bu aşamada güvenilir bir dostla görüşme zamanları gelmiş demektir.
Bazıları din adamları ile de görüşmek isteyebilir. Görüşmek istedikleri kişinin yardımcı olamayacağını düşündüğünde onları görüşmemeye ikna etmen biraz zor olabilir. Eğer daha önce başka ailelere bu konuda yardımcı olmuş bir kurum biliyorsan aileni oraya yönlendirebilirsin.
Eşcinsellikle ilgili bir kurum onlara yardımcı olabilir ama ailen düşman kampı’na gitmemekte ısrar edecektir. Onlara daha önce yardım almış başka bir eşcinsel ailesinin telefonunu verebilirsin. Onlardan bu önerilere hemen olumlu cevap vermelerini bekleme; utanç ve suçluluk hissi onları engelleyebilir. Bu bilgileri yeni ektiğin tohumlarmış gibi düşün, meyve vermeleri zaman alacak.
AŞAMA 4: DUYGULARINI AÇIKLARLAR
Aileler kendi kendilerini suçlamanın onları bir yere götürmediğini anladıklarında artık soru sormaya, cevapları dinlemeye ve duygularını açıklamaya hazır hale gelmişlerdir. Bu aşama ailenle aranda geçebilecek en yapıcı konuşmaları içerir.
Şimdi onlardan şu gibi sözleri duyabilirsin: ‘Torunum olmayacağı için üzülüyorum.’, ‘Lütfen bu konuyu ailede başkasına açma, kimseyle bu konuyu tartışmaya hazır değilim.’, ‘Kendimi kırgın ve yalnız hissediyorum, keşke bilmeseydim.’, ‘Bizi nasıl böyle kırabiliyorsun? Ölmüş olmayı yeğlerdim.’
Homofobik bir toplumda yaşadığımız için sen de aynı duyguları yaşamışsındır (ayrıksıma, reddedilme korkusu, kırgınlık, karmaşa, gelecek korkusu v.s.). Aynı duyguları kendinin de hissettiğini onlarla paylaşabilirsin.
Fakat kendilerini ifade edebilmeleri için onlara bolca zaman tanı, kendi isteklerinin onlarınkini geçmesine izin verme. Halen kitap okumadılarsa veya başka ailelerle görüşmedilerse onları çözüme götürebilecek bu yolları bir kez daha öner. Kitaptan bir bölümü okuyup tartışmayı veya aile buluşmalarına onlarla gitmeyi de önerebilirsin.
''Acı ve Kızgınlık:''
''"Oğlumuz Ted daha önce sakıngan bir biçimde bizi sevgilisi Dan ile tanıştırmak istemişti. Başlangıçta bu isteğe ilgisiz kaldık çünkü kendimizi suçlamayı durdurduğumuzda Dan’ı suçlamaya başlıyorduk.Bu felaket başımıza geldiği için çok sinirliydim ve bunun hayatımızı mahvedeceğinden emindim. Her zaman iyi bir aile olduğumuzu düşünüyordum, bunu hak etmiyorduk. Ted’e olan kızgınlığımı belli etmemeye çalışıyordum, bununla başa çıkmam gerekiyordu."''
Kızgınlık ve acı belki de en çok hissettikleri duygular. Bazen de kine ve zalim duygulara kapılabilirler. Ailenin aşama kaydedebilmesi için duygularını dışa vurmaları gerek. Onları kontrol edebilmen zorlaşabilir. Sana bu konuyu hiç açmamışsın gibi davranabilir, bu durumu reddedebilirler.
Fakat dayanmalısın, artık geriye dönüş yok. Bu duyguları açığa vurmaları aslında durumun düzeldiğinin bir göstergesi.
AŞAMA 5: KARAR VERMEK
Duygusal travma yatıştığında ailen bu konuya daha rasyonel yaklaşacaktır. Bu aşamada inzivaya çekilmeleri ve önlerinde uzanan seçenekleri değerlendirmeleri olasıdır.
Bu tıpkı yol ayrımına gelip hangi yoldan gideceğine karar vermek gibidir. Herkesin seçtiği yol aslında onun bu durumla başa çıkma refleksidir.
Anne ve baba aynı yolu seçmeyebilir. Hangi yolun seçileceğini etkileyen birçok faktör var. Eşcinsellik hakkında okumak ve diğer ailelerle paylaşımda bulunmak elbette onları sizi destekleyen bir yola götürür. Dini inançları da önemli bir rol oynar.Ne kadar liberal ya da muhafazakar olduklarına bağlı olarak tutumları değişebilir.
Sizinle olan ilişkilerini eski haline getirebilmeleri önemli bir faktör. Bu konuyla başa çıkmaya çalışırlarken birçok faktör onları etkiler. Sonuçta üç çeşit karardan bahsedilebilir:
· Destekleyici’ aileler:
Birçok aile çocuklarının cinsel yönelimini kabullenici ve destekleyici bir tavırla çocuklarını sevmeye devam eder. Aslında şimdi çocukla aile arasındaki ilişki karşılıklı dürüstlük ve güven seviyesine ulaşmıştır, bu aşamada pek çok aile ilişkilerinin öncekine kıyasla daha iyi olduğunu söylemiştir. Her iki taraf da olan bitenden pek memnundur.
Daha önce aldırmıyormuş gibi görünmelerine rağmen, destekleyici aileler git gide senin ihtiyaçlarının daha çok farkına varırlar. Karşılaştığın sorunlarla daha fazla ilgilenmeye başlarlar.
''‘Bir süre sonra oğlumuzun ihtiyaçlarını ve içinde bulunduğu durumu daha iyi anlamaya başladık.Açıkçası bu kadar gerilimle ve sorunla bunca yıl nasıl başa çıkmış biz de inanamıyorduk.Durumun farkında olmamız ve ona olan sevgimiz, hayatında karşılaşabileceği bazı gerilimleri ortadan kaldırmaya yardımcı olmamızı sağlıyordu. Mesela üniversitede ona tek kişilik bir oda ayarlamıştık, o da böylece açıklama yapmak zorunda kalacağı bir oda arkadaşından kurtulmuştu. Dan’ı eve daha fazla çağırmaya başlamıştık ve artık ailemizden biri olmuştu. Ted erkek kardeşine açıldığında onun yanında olduk ve destekledik.’''
· Sabitlenmiş’ aileler:
Bazen aileler konunun artık daha fazla tartışılmamasının gerektiğine inanırlar. Konuyu tartışabilmelerine rağmen bu konuda çok kırılgan olabilirler. Bu kadar ilerleme kaydedebilmişlerdir ve daha fazla ileriye götüremezler.
Bu size karşı negatif bir tutum içinde olduklarını göstermez. Sadece sınırlarını bilirler ve daha öteye gitmek istemezler. Bu tutuma karşı saygılı olmalısın ama daha ileriye götürmek yine de senin elinde.
Onları sevdiğini bilmelerini sağla, sözle ve içten. Dikkatli bir biçimde cinselliğinle ilgili yaptığın şeyleri, mesela katıldığın eşcinsel grupları, topluluk binasını vb. onlara anlat. Bu konuya ilgilerini çekmeye çalış.
Bazı arkadaşlarını onlarla tanıştır, diğer eşcinsel insanlarla tanışmak kafalarında oluşturdukları eşcinsel imajını gidermeye yardımcı olur.
· Savaşçı’ aileler:
Bazı durumlarda cinsel yönelimin bir savaşa yol açabilir. Söylediğin ve yaptığın her şey probleminin bir parçasıymış gibi görünmeye başlar. Harcadığın saatler, dilin , arkadaş seçimin, işin, okuldaki notların v.s.
Bu aşamada ne aile ne de çocuk kazanmış’ durumda değildir. Genel olarak konuşmak gerekirse eğer anne veya babadan biri böyle bir tutum sergiliyorsa diğerinin de çok farklı bir tutum içine girdiği söylenemez. Kapalı kapılar ardında anlaşamasalar bile çiftler genelde çocukları konusunda birbirlerini destekleyici olurlar.
Şundan eminim ki başka ailelerle , özellikle destekleyici ailelerle konuşan ailelerin negatif tutumlarını sürdürmeleri pek olanaklı değil.Eğer aile buluşmalarına katılmazlarsa, belki bir aileyle sessiz bir restoranda buluşabilirler. Eğer bu çabalar sonuçsuz kalırsa durumun seni üzmesine izin verme. Bu durumda destek alabileceğin bir arkadaş ya da başka bir aile bul.
· Kötüye giden’ aileler:
Durumun daha kötüye gitmesi önemli bir durum. Problem çözmek ve insanların düşüncelerini değiştirmek bazen iki adım ileri bir adım geri şeklinde olur.
Onlara tekrar düşünüp çalışabilmeleri için zaman tanı. Bu durum seni üzebilir ama değişim de bu şekilde olur.
AŞAMA 6: GERÇEK KABULLENME
Birçok aile çocuğunun yaşamını kabullenmemesine rağmen onu sevmeye devem eder. Bazılarıysa çocuklarının bu kadar özgün oluşunu kutlayabilecek kadar durumu ileri götürür. Bu aileler eşcinselliğin insan cinselliğinin mantıklı bir ifadesi olabileceğini düşünürler.
Çocuklarının değişmesini isteyip istemedikleri sorulduğunda da bazı aileler ‘Homofobik toplumumuzun değişmesini tercih ederdim; böylece çocuğum da reddedilme ve korkudan uzak bir yaşam sürerdi’ gibi cevaplar verebiliyorlar.
Bu aşamada aileler kendi suçluluk duygularıyla başa çıkmaya çalışırlar. Yıllarca anlatıp güldükleri eşcinsel şakalarını düşünürler. Çocukları için bilmeden yarattıkları problemleri anlamaya başlarlar. Bu durum onların eşcinsellere farklı bir açıdan bakmalarını sağlar.
Eşcinsellere yönelik baskının karşısına geçerler ve bu konu hakkında sanki eğitiyormuşçasına arkadaşlarıyla konuşurlar. Kısacası aileler kendilerini rahatlatabilecek olumlu tutumlar içine girerler. Kimi cesurca, kimi sessizce.
''Bizim Hikayemiz:''
''Ted’in bize açılmasından yaklaşık iki yıl önce onun bizden uzaklaşmaya başladığını fark ettik. Bunu sadece onun içinden geçtiği bir aşama olarak görüyorduk, bu aşamadan geçtikten sonra kendine geleceğini ve eski yaşamımıza devam edeceğimizi düşünüyorduk.''
''Ona yardım etmek için birkaç kez onunla konuşmaya çalıştık. Bir ay onun arkadaşı olmaya çalıştık, yaptığı şeylerle ilgilendik. Hiçbir şey işe yaramadı.''
''Karım onu kaybetmeye başladığımızı düşünüyordu. Bu durumun tipik bir aile çocuk sorunu olduğunu düşünüyorduk. Mutsuz olduğunu biliyorduk ve yardım edemediğimiz için korkuyorduk.Onun eşcinsel olabileceği aklımızın ucundan bile geçmiyordu.''
''Şimdi düşünüyorum da, bu olayları planlanmamış bir yolculuk olarak görüyorum. Başımıza bu gelmişti ve pek de seçme şansımız yoktu.''
''Planlanmamış, ama üzücü değil. Bugün "İyi ki biliyoruz" diyoruz. Oğlumuza yolculuğunda yardımcı olabildik’ Umarım o da bunu söyleyebiliyordur: "Planlanmamış, ama üzücü değil"''
Kaynak: Tom Sauerman & PFLAG Philadelphia, 1995
Çeviri: Onur
Etiketler: insan hakları, aile
