İmge, beden, cinsellik (15): Ceren Saner’in eserleriyle

30/06/2017 | Yazar: Aslı Alpar

Fotoğraflara kendi bedenimi dâhil edişim sanırım kendimle yüzleşme isteği.

İmge, beden, cinsellik (15): Ceren Saner’in eserleriyle Kaos GL - LGBTİ+ Haber Portalı

Fotoğraflara kendi bedenimi dâhil edişim sanırım kendimle yüzleşme isteği.

Fotoğraf: Elly Clarke

Hayatımızı kuşatan, varlığımızı –farklılıklarımızı- “kusur” olarak sunan görsellere, başkaldırıyoruz! Her Cuma, eserleriyle görsel sanatlarda kadın ve LGBTİ temsilini güçlendiren sanatçılara yer veriyoruz.

İmge, beden cinsellik yazı dizimizin on beşinci haftasında bugüne dek birçok sanatçının eserlerine yer verdik. Bu hafta yazı dizimizde Ceren Saner’in kadrajına sığdırdığı başkaldırısı ve sanatını ağırlıyoruz. Ceren Saner’in son sanat atağı “Coğrafya” temasıyla düzenlenen 25. İstanbul LGBTİ+ Onur Haftası Sergisi’ndeki eserleriydi.

Ceren Saner'in 25. Onur Haftası’nın “Coğrafya” temalı sergisinden eseri, İsimsiz, #insidethering Serisi, 2016

Biraz bu sergiyi bahane ederek, İmge, Beden, Cinsellik yazı dizisi için kendisi ile görüştük. Kamerayla ilk temasını oldukça kişisel bir biçimde kuran Saner’in eserleri, “bedenin” cinsiyetli vurgusu yerine hareketi, akışkanlığı yansıtıyor. Kadın kadına aşk da var eserlerinde, Onur Yürüyüş’leri de… Sözü Ceren Saner’e bırakalım…

Ceren Saner kimdir? Objektifi nereye yönelir?
Ceren Saner 1991 yılı doğumlu alaylı bir görsel sanatçı. Yoğunlukla fotoğraf ile uğraşsa da, video ve film de üretiyor. Objektifi hissine, insana ve insana dair olana yönelir.

2016 yılının Kasım ayından beri Almanya çevresinde “isn’t it Love?” fotoğraf gösterimi & konuşma turnesi adında bir etkinlik turnesinde kendi işlerini göstererek sunum performanslar yapmakta ve Berlin’de yaşamını sürdürmeye devam etmektedir.
Fotoğrafın senin için daha “kişisel” bir hikâyesi var bildiğim kadarıyla, anlatabilir misin?
Fotoğrafla olan bağım ailemle, özellikle de babamla başladı. Ben üç yaşındayken vefat eden babamı çocukluk hafızasının kaybolması nedeniyle hatırlayamadığımdan fotoğraflar benim için bir bilgi kaynağıydı hep. Hayatımdaki bu kayıp figürü ilk önce içinde bulunduğu fotoğraflardan, sonrasında da onun çektiği fotoğraflardan tanımaya çalıştım. Fotoğrafın içinde olan ile fotoğrafı çeken arasındaki bu bağı veya ilişkiyi kendim de fotoğraf çekmeye başladıktan sonra daha çok düşünmeye başladım.

“Bedenin hafızasına odaklanıyorum”

Seni üretmeye iten temel güç nedir?
İlk önce kendi içimde, sonrasında da çevremde olan biteni zamandan çıkarabilmek ve kaybolmaması için çabalamak beni üretmeye iten temel hislerden biri diyebilirim sanırım.
Eserlerinde “beden”i nasıl kurguluyorsun? Kimin bedeni, bize ne anlatıyor bu beden imgesi?
Bana göre bir insanın yüzündense onun elleri ya da hareketleri ona dair daha çok şey anlatıyor. Şimdiye dek ürettiğim işlere baktığımda da yoğunlukla bir yüzü göstermek yerine bir hareketi, bir eli veya vücut/beden parçasını kullandığımı görüyorum. Bu bilinçli olarak yaptığım bir durum değil. Hareketin ve ellerin bize ve varoluşumuza dair daha çok şey anlattığına inandığım bir yerden, bedenin hafızası üzerine de çok düşünüyorum. Bunun yanında da son zamanlardaki birçok işimde kendi bedenimi de fotoğraf karesine dâhilettiğimi görüyorum. Bu sanırım kendimle yüzleşme, o hisse dokunma ve kendimden parçaları bulduğum her ana bir de fiziksel olarak kendimi katma isteği.

“Fotoğrafla kendi var oluşumu keşfetmeye çalışıyorum”

Fotoğraflarınla bize neyi anlatmak istiyorsun?

Fotoğraflarımla herhangi özel bir şeyi anlatmak gibi bir isteğim ya da hedefim olduğunu da söyleyemem, ancak fotoğrafla ilk önce kendi var oluşumu keşfetmeye çalışıyorum. Benim için herhangi bir nedenden dolayı değerli olan bir anı zamandan çıkarıyorum, gerisi eğer ulaşırsa fotoğrafın içindeki süjenin ya da izleyicinin bu anda ne bulduğuyla tamamlanıyor.

İmge, Beden, Cinsellik Galeri'de bu hafta: Ceren Saner