‘Amirim, LGBT’ler barış eylemi yapıyor ne yapalım?’

 

 

Kaos GL’nin “Homofobiye Karşı Yerel Ayaklar” diyerek, Türkiye’nin birçok şehrinden etkinlikler düzenlemeye başlamasının üzerinden çokça zaman geçti. Birkaç şehir ile başlayan etkinlikler Türkiye’nin dört bir yanına yayıldı. “Gettoları değil kentin tamamını istiyoruz” sloganı her bir şehrin her köşesinde gerçeklik kazanmaya başladı.

 

Özellikle son yıllarda birçok şehirde LGBTİ örgütlerinin kurulmasıyla birlikte heteroseksizme karşı mücadele Beyoğlu’ndan ibaretmiş algısı yerle bir oldu. Bu örgütlerden biri de yaklaşık bir yıl önce Antep’te Zeugmadi adıyla başladı. Antep’in simgesi, cinsiyeti belli belirsiz “Çingene Kız” sembolünü logolarında kullanan Zeugmadi LGBTİ, bir yıl boyunda “Antep’teyiz rafiğim” dedi.

 

Antep’in sokaklarını gökkuşağının renklerine boyayan Zeugmadi LGBTİ, birinci yılı dolayısıyla bir dizi etkinliğe ev sahipliği yaptı. Bu etkinliklerin finali ise, Antep’te LGBTİ örgütlerinin sokağa çıkışlarının yıl dönümünde, 1 Eylül Dünya Barış Günü mitingine katılmak oldu.

 

LGBTİ’ler, “Eşcinseller susmayacak” sloganlarıyla yürürken bir yandan polis telsizleri hiç susmuyordu. Haberi takip eden gazetecilerin biraz ötesinde duran sivil polis telsizlerinden, “Amirim bu LGBT’liler barış eylemi yapıyor. Napalım?” sözleri kulaklarımıza çalındı. Eylemi örgütleyen sadece Zeugmadi LGBTİ değildi. Ancak, mitingin en coşkulu ve kalabalık gruplarından biriydi LGBTİ’ler. “Özgürlüğe yürüyoruz” diyorlardı.

 

Eylemin ardından ise İlk Yaz Şikayetçileri’nin çağrısıyla Yeşilsu merdivenleri gökkuşağına boyandı. Bir noktada civardaki esnaf da boyama işlemine katıldı. Bir yıllık örgütlü mücadele, özgürlük yürüyüşünü bir adım öteye taşıdı.

 

Eylemin coşkusuyla Zeugmadi’nin bir yılını Cemre ile konuştuk. Kuruluşundan beri Zeugmadi’de olan Cemre, aylardır yıldönümü etkinlikleri için Antep’in bütün “kenar mahallelerini” gezdiklerini söyledi:

 

“Biz daha çok burjuva kesimle değil; varoş olarak adlandırılan yerlerde yaşayan LGBTİ’lerle birlikte yürüyoruz. Onlara ulaşmaya çalışıyoruz. Antep’in ‘varoş mahalleleri’ denen mahallelere giriyoruz. Oralarda örgütleniyoruz. Afişlerimizi sadece şehir merkezlerine değil; kent yoksullarının yaşadığı mahallelere de asıyoruz. LGBTİ’ler her yerdeyse; bizim de her yerde olmamız gerek.”

 

Özverili bir hazırlık süreci Cemre’yi ve diğer aktivistleri yormuş. Ancak gözlerdeki coşku hiç azalmamış. Kuruluş süreçlerini hatırlattığımda Cemre’nin gözlerinin içi gülüyor:

 

“İlk olarak 1 Eylül’de sokağa çıktı. Çok ses getirdik. Antep’te ilk defa sloganlar atarak sokağa çıktığımızda büyük ilgi gördük. İlk kurduğumuzda çok heyecanlanmıştım. Hala da öyleyim. Cinsel sağlık eğitimi gibi birçok eğitim aldık. Değiştiğimi, kendime güvenimin arttığını hissediyorum.”

 

Örgütlü mücadelenin birçok yerde LGBTİ’lerin hayatlarını kolaylaştırdığını konuşuyoruz. Antep’te bir yılda çok şey değişmiş. Cemre Zeugmadi ile birlikte Antep’te yaşayan LGBTİ’lerin hayatlarının biraz daha kolaylaştığını belirtiyor:

 

“Antep kurtarılmış bölge değil. Hiçbir yer değil bence. Sokakta rahat gezemediğimiz oluyor. İlk olarak bu meseleye dair bir şeyler yapmamız gerekiyor bence. Arkadaşlarımız sözlü ve fiziksel tacizlere uğrayabiliyor. Ama yine de Zeugmadi ile birlikte bir şeyler değişti. Bayraklarımızla sokağa çıktığımızda artık ilk zamanki tepkileri almıyoruz. Esnaf olsun, Antep halkı olsun bize alışmaya başladı.

 

“Kendimizi daha rahat hissetmeye başladık. Farkında olmadan özgürleştik. Farkında olmadan bilgilendik. Sadece eğlence için gelen arkadaşlarımız dahi birçok şey öğrendi. Bir süre sonra toplantı ve etkinliklerimiz vazgeçilmez oldu.”

 

Son olarak Antep’te son günlerde Suriyelilere dönük ırkçı saldırıların artışından konuşuyoruz. Cemre, Zeugmadi LGBTİ’nin anti-kapitalist ve anti-faşist bir örgüt olduğunu söylüyor. Irkçılığa karşı birçok eyleme katıldıklarını ve olabildiğince her meseleyi kendi meseleleri olarak gördüklerini vurguluyor: “Suriyelilere karşı nefretle mücadele bizim de temel meselemiz.”

 

Suriyelilerin “homofobik, cinsiyetçi barbarlar” olduğu mitini de eleştiren Cemre sözlerine şöyle devam ediyor:

 

“Suriyeliler de aynı bizim gibi homofobi meselesinde. Genelleyemezsiniz. ‘Suriyeliler homofobiktir’ demek çok absürd. Hatta onların kültüründe mesela iki erkeğin el ele tutuşması normal bir şey. Bizden daha az homofobik olduğu yerler bile var. Erkekler istediği gibi dar pantolonlar giyip geziyorlar.

 

“Suriyelileri tanıyınca hepsinin homofobik olduğunu söylemenin ne kadar saçma olduğunu görüyorsunuz. Zeugmadi LGBTİ’ye gidip gelen Suriyeli arkadaşlarımız da var bizim. Herhangi bir sorun yaşamıyoruz. Birlikte mücadele ediyoruz.”