"Kelimeler ve Şey’ler" Ömer Akpınar

"Kelimeler ve Şey’ler"in 21. konuğu yazarlarımızdan Ömer Akpınar. Biz sorduk Ömer yanıtladı. En sevdiğiniz kelime?

Düşbozumu. Bu kelimeyi Selim İleri sayesinde öğrendim, hiç dolandırmadan kendini veriyor kelime.

Ciks. Bilkent hayatımın bana öğrettiği pek çok şeyi tanımlarken kullanabileceğim Starbucks ve Ugg kokan, içeriği kadar garip bir laf.

“Hayatımda keşkelere yer yok” diyebilecek kadar harbici yaşayan biri değilim, yığınla keşke çıkartabilirim bir dalıp gelsem; ama şimdi ilk aklıma gelen: Ulan, keşke bu kadar hapsetmesem kendimi kendime!

Öf, bu soru tam bir çıkmaz! (Java çalışmaya mı başlasam:P) Birilerinin ölmemesinden ibaret değil barış. Birilerinin canı yanıyorsa hala kendisi ya da başkaları için ne barışı?! Bugünü kurtarsak bile hafızamız ne olacak, bağışlama ve öç duygularımızla, falan filan...

Kafandaki polislerin uyku saatleri.

Bir Allah bir aşk herhalde, var mı yok mu bunca tartışma. İkisi için de yok diyorum; ama haksız çıkaran olursa eyvallah derim, aşkım derim:)

Birlik olup dayanma gücünü artırmaca.

Hani bazen daralır daralır da bu kadarı kafi bana dersin ya, çabalamaya mecalin kalmadığında filan, işte sanki muhafazakarlık ona benziyor. Haritanın siyah yerlerini keşfe çıkmıyorsun, ekranında yanan göt kadar yerde simülasyon oyunu oynadığını sanıyorsun; ama SI-KI-CI! Kıçımızı kaldırıp başka yerlerde sürtmezsek (hep metafor, en metafor... deli metaforcuyumdur:P) hayat hepten saçma olacak.

Küçükken daha Yunan asıllı bir çağrışımı vardı, güneşli bir günde kafalarında zeytin dallarıyla sandaletli tipler bir arada hoşbeş ediyorlarmış gibiydi. Şimdi, Tayyip elinde bir yastıkla beni uykumda boğacakmış gibi bir paranoya yaratıyor.

İnsanı çirkin gösteriyor.

Göt korkusu olarak Türkçe’ye kazandırılmasından yanayım. Homofobi deyince kakofoni, lobotomi, spektroskopi gibi alengirli laflar ediyormuşuz gibi oluyor, bence kimse bir nane anlamıyor.

Homofobiye basmıştı kafam da bunu pek idrak edemiyor, önemsemiyordum. Kafamdaki tıkanıklıklara transmatik döken herkese sonsuz şükran!

Çocukluğumda lahmacun yediğini söylemekten gocunan herkesin şimdi anti-McDonald’s kesilmesi ayrımcılık meselesini açıklarmış gibi geldi şu an bana, bir zorlıycam. Normlar değişse de norm-dışı alan hep var olacak, diyeyim.

Sus duymasın!

“He, he” deyip de geçilmiyor ki. Siviller ne kadar sivil bu ülkede onu da bir sormamız gerek tabi.

Basit eşitsizlikler diye bir konu vardı matematikte, yeni nesil Türkiye sineması için güzel bir film adı gibi geldi bana. Ankara çıkışlı rock grubu isim önerisi olarak da A-Shit:P Eşitsizliğin böyle sonsuza kadar giden bir azalma grafiği olduğunu düşünürsek, matematikten girdim ya hani, işte o hiçbir zaman eşitliğe varamayacak; ama 3 eşitsizin 5 eşitsizden daha eşitçil olduğunu da bildiğimizden o grafiğin çizgisini aşağıya çekmek boynumuzun borcu.

Right at the moment, Kiboooş! Sarı saçlarından sen suçlusun, diyor da diyor:) (Siz bu satırları okur iken, benim devirdiğim rakıların etkisi çoktan geçmiş olacak:))

Ayıpça yazsam? (Ha ha, lubunya sarhoş oldu!) Sevişen; ama öyle robot gibi değil, tango yaparcasına sevişen çiftler, üçler, dörtler (milonga gecesi!) şık görüntüler oluşturuyor tabi:)

Ev kedisi olmak isterdim ya, çok ayrıcalıkla bir konum. Bunu isteyen kişinin de Türkiye şartlarında yeterince ayrıcalığı yokmuşçasına konuşması!

Karahindiba üfleyip çimlerde koşarak güne başlıyoruz, terden sırılsıklam olmuşuz; düşüyoruz sulara, inerken dibe tüm tarih, herkes, her şey içimizde; bir şey istemiyoruz, çabalamıyoruz; yaşamı kucakladığımız kadar ölümü de kucaklıyoruz.

Aslan burcu olmama rağmen kendi kendime yaptığım yoğun telkinler sayesinde şımarık, kibirli pisliğin teki olmamam.

Yalan söyleyememek:P Pekala, söylüyorum, biraz doyumsuzum.

Biz, anti, anti-kapitalistiz! Çok güzel bir ritmi var bu sloganın, o kadar ki Ferah Feza’ya göbek attırmıştır:))

Bir film vardı, Agnes Varda’nın “One Sings, The Other Doesn’t” diye izledimdi. İşte ordaki sarışın hatun şarkılar söylüyordu eylemlerde. Basit ve dolu sözleri vardı şarkıların. Şu an sözlerini bulamadım; ama o şarkılardan etkilenmiştim. Bağırıp slogan atmayı sevmiyorum, içimde uyandırdıklarını da. Pasif direniş ya da danslı, şarkılı eylemler bana daha çok hitap ediyor.

Aysel Gürel ya! Alanına girmek, etkisine kapılmak, birazcık derinlikli tanımak isterdim kendisini.

ted.com’da çok güzel konuşmalar oluyor.

Robert Musil’den Niteliksiz Adam’ı okuyorum ve daha okuyacağım gibi gözüküyor uzunca bir süre:) Dev paragraflardan oluşuyor cümleler; ama Marcel Proust gibi işte, hakkını vererek okuyamadığını düşünüyorsun, yine de beğeniyorsun. Ahmet Cemal çevirmiş Musil’i, helal olsun! Bir daha çeviri yaparken cümleler uzun diye şikayet etmiycem:)

Ey lubunya! Aşk, kariyer, para, cart curt, geç bunları bacım! Onlar zaten oluyor ya da olmuyor, en büyük meselemiz bu mudur yani?! İçindeki boşluğu kaz, üzerine giydirilenlere bak; sonra soyun ve dans et!