Şehrin Üzerinde Bir Gökkuşağı

Hollanda’dan Movisie’den Juul Van Hoof, Ayrımcılıklara Karşıtı Sempozyum kapsamında Ankara’da Kaos GL Derneği’nin konuğu oldu.

Yerel Hükümetlere politika desteği veren bir uzman olarak çalıştığını söyleyen Hoof, Mili Eğitim Bakanlığı ile anlaşma yapan yerel yönetimlerle çalıştığını belirtti.

Hollanda eşcinsel, biseksüel ve translar için rahat bir şehir olarak algılanır ama bunun gerçekleşmesi çok fazla zaman aldı. İkinci Dünya savaşı sırasında direniş hareketi içinde eşcinsel erkeklerin verdiği mücadeleler vardı. Savaş bittikten sonra, “savaşı kazandık, kaybedecek neyimiz kaldı, artık kendi haklarımız için mücadele etmemiz lazım” dediler. O zamanlar Hollanda’da gey olmak çok zordu, şiir kulüpleri, edebiyat okumaları gibi farklı organizasyonlar adı altında toplanabiliyorlardı, o günlerde gey olmak çok zordu, polis keyfi ile sizleri durdurabiliyordu.” Diye söyledi.

 

Hollanda’da cinsel yönelim ve cinsiyet kimliği ayrımcılığına karşı hakların nasıl geliştiği sürecine özetledi: “Hollanda’da eşcinsel, biseksüel ve trans gruplarının görünür hale gelmesi 1982 yılından da önce olmadı. Hollanda’nın doğusunda kırsal bir alanda büyük bir toplantı organize edildi. Büyük ayaklanmalar oldu,  faşistlerin saldırması üzerine yaralanmalar oldu. Ulusal hükümet başta olmak üzere herkes durumun ne kadar vahim olduğunu fark etti. Bunun üzerine de öncelikli olarak eşcinsel, biseksüel ve transları eşit haklar vermek, emeklilik, kayıtlı birliktelikler yasa tahiline alındı. Bundan sonra büyük biz sızlayış olarak 2008 yılında eşcinsel, biseksüel ve transların bir grup olarak yasal bir belgede tanımladı. Kültürel Planlama Ofisi eşcinsel, biseksüel ve transların genel durumuna ilişkin araştırmalara başladı. Bu araştırmalarda, genel %5 olduğunu düşünürken rakamlardan başka birisi de çocuklarının %20’si eşcinsel, biseksüel ve trans eğitimciler istemediğini söylüyordu. Benzer bir şekilde 13-18 yaşındaki çocuklardan %50si eşcinsel, biseksüel ve trans akranları ile aynı sırada oturmak istemediğini söyledi.”

 

Akran grupları incelendiğinde toplumsal cinsiyet rollerine sığmayan çocukların daha fazla intihar etme riskinin 5 kat olduğunu görüyoruz.

Kurtuluş Bakanlığı kapsamında bu çalışmalar yapılmaya başladı. Yerel hizmet sağlayıcıları ve yerel hükümetleri için eşcinsel-hetero ittifakları kuruldu. Ulusal düzeyde bu tür ittifaklar, ana hat örgütler arasında oluşturuldu. Bunu öncelikli olarak eğitim ve yaşlılık alanında yaptılar.

Mahalle güvenliği ve istihdam ve spor alanını homofobiyle mücadele de önemli olduğunu fark ettiklerini ve bu alanda çalışmaya başladılar. Yerel yönetimlerde eşcinsel, biseksüel ve trans alanında çalışma önceliği olarak sosyal hizmet olduğunu belirlediler.”

 

Hollanda’da yaklaşım yaşlıların huzur evi gibi merkezlerde yaşamaları bekleniyor. Bu tür ortamlarda yaşamak zorunda kalan eşcinsel, biseksüel ve translar kendi içlerine kapanıyorlar yada bu merkezlerde kalmak istemiyorlar.

 

O nedenle bu yaşlıevlerinde kalan personelin o evde kalan herkesin hetero olmadığının bilerek yaklaşımlarda bulunması gerekiyor.

Varsaymadan, içermeci bir yaklaşım sergilemeleri gerekiyor. Bu kurumlarda eşcinsel, biseksüel ve translar olduğunu bilmek ve bu konuda eşcinsel, biseksüel ve trans örgütlerin uzmanlığını almak önemli.

 

Hollanda’da 33000 çocuk hem cins evliliklerde oluşan ailelerde büyüyor. Siz sosyal hizmet alanında çalışırken anneniz kim babanız kim diye soru sormadan önce çocuğun iki annesi iki babası olabileceğini düşünüyor olmanız lazım.

 

Siz profesyonel bir çalışan olabilirsiniz, müracaatçınızla ilgilenirken sizin orda işiniz olduğunu unutmamanız lazım ve ayrımcılık yapmadan çalışmanız lazım. Çeşitlilikle ilgili bir bilgi olduğunu düşünüyoruz. Ve hepimizin üzerinde uyum sağlamanız gereken bir dayanağa ihtiyacımız var. Toplum içinde de büyük bir dayanışmaya ihtiyacımız var. Eşcinsel, biseksüel ve trans sorunu sadece onları değil bütün toplumu ilgilendirir.

Burada açılma kavramından bahsedebiliriz, bu arada herkes cinsel yönelimini size söylemek zorunda değil, açılmak kişisel bir tercihtir. Bu kararı kendisi verebilir. Eğer kişi bulunduğu mekandan çıkmak istiyorsa ve açılmak istiyorsa hükümet bunun güvenliğini sağlamak zorundadır.

 

Huzurevinde kalan lezbiyen bir kadının uyum sorunları olduğunu fark eden sosyal hizmet uzmanının sorusu üzerine, çocuğum ve torunum olmadığı için ayrımcılığa uğradığını söyledi. Eğitimli personel sayesinde bu sorunu fark edebildik. 30 yıldır birlikte yaşadığı partneriyle ilgilisini öyküsünü bizimle paylaşabildi. Bunu huzurevinde diğer katılımcılarla paylaştı, bunu paylaştığına başka bir yaşlı bir birey “benim torunum gey” dedi. Gey torunumun erkek arkadaşıyla olan fotoğrafını gösterme rahatlığını hissetti.