08/06/2011 | Yazar: İdil Engindeniz

Meclis, eşcinsel evliliği tartışmaya hazırlanırken Fransa’da ilk lezbiyen evlilik gerçekleşti.

Toplum, Siyasetin Önünde Gidiyor Kaos GL - LGBTİ+ Haber Portalı
Meclis, eşcinsel evliliği tartışmaya hazırlanırken Fransa’da ilk lezbiyen evlilik gerçekleşti.
 
Eşcinsel birlikteliğin resmileşmesi yolundaki ilk adımlardan birini atarak 1999 yılında sivil birliktelik PACS[1]’ı kabul eden Fransa, eşcinsel evlilik konusunda pek çok Avrupa ülkesinden geride kalmış durumda. Konunun, perşembe günü Meclis’te görüşülmesinden önce, LGBT örgütler görünürlüğü artırmak, «Biz varız ve buradayız» demek ve evlilik hakkı taleplerini dile getirmek için herkesi Meclis önünde toplanmaya davet ediyor. 8 Haziran toplanmasına çağrı metninde, Inter-LGBT örgütü, Güney Afrika, Arjantin, Belçika, Kanada, İspanya, Norveç, Hollanda, İsveç ve bazı ABD eyaletlerinin, eşcinsel evliliği kabul etmelerinin Fransa’ya örnek oluşturması gerektiğini de belirtiyor. Evlilik talebinin, LGBT örgütlerin diğer taleplerinin sadece bir parçası olduğunu hatırlatan metin (eşcinsel ebeveynli ailelerin tanınması, trans kişilerin hakları, yabancı LGBT kişilerin haklarının güçlendirilmesi, vs.), yine de bu tartışmanın milletvekilleri açısından uzun zamandır süregelen bir ayrımcılığa son verme fırsatı olduğunu ifade ediyor.
 
9 Haziran’da, Meclis’te tartışılacak olan kanun teklifinin hazırlayıcılarından biri, PACS’ın da öncülerinden olan sosyalist Patrick Bloche. Kanunun ilk ve tek maddesi, «medeni kanunda, aynı cinse mensup iki kişi arasındaki evliliğin tanınması» ifadesini içeriyor. İlk kez 15 Ocak 2008’de sunulan teklif, Kanun Komisyonu tarafından 25 Mayıs 2011’de reddedildi. UMP[2] vekillerinden Etienne Blanc, PACS’la birlikte eşcinsellere yeni hakların da verildiğini ve bunun ihtiyacı yeterince karşıladığını belirtirken Patrick Bloche’a göre son derece siyasi bir tercih söz konusuydu. Ekolojist Noël Mamère ise, kararla ilgili olarak : «Bu kadar gerici olmayın! Siyasete kıyasla toplum çok daha ilerlemiş durumda» diyordu.
 
Neyse ki komisyonun kararı nihai bir ret değil, teklif 9 Haziran’da tartışılacak, 14 Haziran’da da oylamaya sunulacak. Têtu dergisi, önümüzdeki yıl gerçekleşecek başkanlık seçimlerinden önce, bu oylamanın eşcinsel evliliğin kabulüne dair son şans olduğunu belirtiyor.
 
Tartışma öncesinde, dernekler parlemento üyeleri üzerinde baskı oluşturmaya çalışıyor. Inter-LGBT örgütünün sözcüsü Nicolas Gougain, derneklerin, tartışmanın gidişatını yakından takip ettiğinin gösterilmesi gerektiğini belirtiyor. Sorunun 2012 seçimleri sonrasına atılmasının kolaya kaçmak olacağını ifade eden Gougain, sağ eğilimli politikacılar arasında eşcinsel evliliğe karşı çıkanların, fazla görünür olmakla birlikte, aslında azınlıkta olduğunu dile getiriyor. Gougain’in fazla görünürlükle ilgili bu sözleri, UMP vekili Brigitte Barèges’in mayıs ayındaki görüşmeler sırasında dile getirdiği ifadelere gönderme yapmakta. Barèges, eşcinsel evlilik kanunu tartışmaları sırasında «Hayvanlarla birliktelik ya da çokeşlilik de olabilir o zaman» sözleriyle tepki toplamış, ancak Selma Aliye Kavaf örneğinin tersine, hemen ardından «şaka yaptığını», karşılıklı rıza içeren hiçbir cinsel birlikteliğe karşı olmadığını ve homofobi olarak değerlendirilmemesi gerektiğini belirtmişti. Barèges’in partisi de bu sözler karşısında sessiz kalmadı ve görüşlerin hiçbir şekilde partiyi bağlamadığı açıklamasını yaptı.
 
Toplumsal muhalefetin, konunun takipçisi olduğunu göstermesinin dışında, bu protestonun gerçek bir vatandaş tepkisi olması da amaçlanıyor. SOS Homofobi adlı kuruluş çağrıyla ilgili olarak şu açıklamayı yapıyor : «Vekillere, bunun bir lobicilik faaliyeti ya da salt teorik bir sorun olmadığını göstermek için kadın ve erkek çiftlerin katılımına önem veriyoruz. Yüz binlerce eşcinseli ilgilendiren gerçek bir beklenti söz konusu».
 
Bu arada, yasalar var olanı inkar yoluna gitse de Nancy’de lezbiyen bir çift evlenebildi çünkü taraflardan biri kağıt üzerinde hâlâ erkek olarak görünüyordu. 2005 yılında, Rueil-Malmaison’da benzer bir talepte bulunan başka bir çift, bunun «militan bir hareket» olduğu ve salt evlenme niyetiyle yapılmadığı gerekçesiyle reddedilmişti. Nancy’nin Radikal Parti’li Belediye Başkanı André Rossinot ise tören sonrasında «Cumhuriyet değerlerine birini daha ekledik: hümanizm» açıklamasını yaptı. Ameliyat olmasına karşın, devletin bunu kanıtlamasına yönelik taleplerini kabul edilemez bulduğu için kimlik değiştirme sürecini reddeden Stéphanie, Stéphane olarak doğmuş olsa ve sevgilisi Elise’le birlikte, eşcinsel onur yürüyüşüyle aynı gün gerçekleştirdikleri tören sonrasında, yasalar önünde «karı – koca» olsalar da aslında Fransa’da ilk kez iki kadının evliliği gerçekleşmiş durumda. «Aile»nin şimdiye kadar varolagelenden farklı bir şey de olabileceğini kabul etmek kimileri için zor olsa da Mamère’in de dediği gibi, «toplum, siyasetin önünde gidiyor».

Benzer bir evlilik eylemi de Türkiye'de yakında gerçekleşeceği duyrulmuştu:

http://www.kaosgl.org/icerik/ilk_yasal_escinsel_evlilik_icin_adim_attilar

Yazının derlendiği kaynaklar :
8 Haziran toplanmasının Facebook sayfası : http://www.facebook.com/event.php?eid=191693927545450
 
Yasa metni ve tartışmalar için :
Dernek açıklamaları ve haberler için :
 


[1] « Pacte civil de solidarité », birebir bir çeviriyle « Medeni dayanışma anlaşması ». Evli olmayan ama birlikte yasayan herkes arasındaki birlikteliğin resmi olarak tanınmasını getiriyor. Ev arkadaşları arasında yapılabileceği gibi evlenmek istemeyen heteroseksüel çiftler ve evlenme hakkı olmayan eşcinsel çiftler için, bazı hukuki hakların (özellikle de mülkiyetin) korunmasına yönelik bir anlaşma.
[2] Fransa’nin şu anki başkanı Sarkozy’nin de bir dönem başında bulunduğu « Union pour le mouvement populaire », « Halk Hareketi İçin Birlik », sağ – merkez sağ çizgide bir siyasi parti.


Etiketler: insan hakları, aile
nefret